Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie
Z Wikipedii
Katedra św. Trójcy (niem. Kathedrale Ss. Trinitatis) - znany również w literaturze jako Kościół Dworski (niem. Hofkirche), usytuowany nieopodal rezydencji Wettynów, na Starym Mieście, w centrum Drezna .
Spis treści |
[edytuj] Historia
Jest największym kościołem Saksonii. Świątynia została wzniesiona na zlecenie Augusta III Sasa w stylu późnego baroku przez włoskiego architekta Gaetano Chiaveri w latach 1739 - 1751 r. Pomocnikami Chiawerego byli m.in. działający w Krakowie Francesco Placidi i Antonio Zucchi. Świadkiem budowy kościoła był Bernardo Bellotto, który w swoich widokach miasta ukazał dopiero co powstający kościół. Kościół dedykowano Trójcy Przenajświętszej (Sanctissimae Trinitatis). Uroczysta msza z okazji konsekracji miała miejsce 29 czerwca 1751. Dokonał jej nuncjusz apostolski, arcybiskup Albert von Archinto. Msza ta miała muzyczną oprawę, na którą stanowiło dzieła Johanna Adolpha Hassego Messe in d-Moll oraz Te Deum in D-Dur.
Podczas nalotu na Drezno 13 - 15 lutego 1945 r. kościół został częściowo zniszczony. Odbudowa trwała do 1965 r. W 1980 r. dawny kościół dworski został podniesiony do godności katedry diecezji drezdeńsko - miśnieńskiej.
[edytuj] Architektura
Kościół powstał na planie zbliżonym do owalu. Składa się z trzech naw, przy czym nawy boczne są dwukondygnacyjne, wyższą kondygnację tworzą empory. Strukturę tę powtarzają ambity, przez co można nawę główną dookoła obejść idąc emporami, jak i dolną kondygnacją, pełniącą rolę obejścia procesyjnego. Chociaż ten kościół jest świątynią katolicką jej wygląd, zwłaszcza wewnątrz nacechowany jest na wskroś wpływami tradycji saskiej architektury protestanckiej. Także z zewnątrz podziały na kondygnacje, ilość ciągów okien zdradzają kształt świątyni luterańskiej.
Od zewnątrz architektura kościoła jest silnie zintegrowana z bogatą dekoracją rzeźbiarską na którą składają przede wszystkim zespół 78 monumentalnych pełnoplastycznych figur świętych, umieszczonych na balustradach wieńczących nawy i obejście. Na ażurowej wieży, których dwie górne kondygnacje złożone są z samych kolumn znajdują się m.in. 4 figury przedstawiające alegorie Wiary, Nadziei, Miłości, oraz Sprawiedliwości. Rzeźby są dziełem Włocha Lorenza Mattielliego.
[edytuj] Wymiary
- Nawa Główna: dł. - 52,36 m, szer. - 17,56 m, wys. - 32,20 m
- Nawy boczne: dł. - 39,20 m, szer. - - 9,52, wys. - 15,95 m
- Całkowita długość: 92 m
- Całkowita szerokość: 54 m
- Wysokość wieży: 86 m
- Powierzchnia wnętrza: 4800 m²
[edytuj] Wystrój wnętrza
Wnętrze zdominowane jest przez formy architektoniczne. Rzędy arkad emporowych i międzynawowych obiegających nawę główną, nakrytą sklepieniem kolebkowym z lunetami. Charakterystyczne dla architektury protestanckiej pobielenie wnętrza silnie akcentuje dzieła sztuki tworzące
Monumentalny ołtarz główny wykonany jest z białego marmuru, wzbogacony brązową ornamentyką nawiązującą do stylu regencji. Wielki obraz jest autorstwa Antona Rafaela Mengsa. Namalowany w latach 1752–1761 obraz przedstawia scenę Wniebowstąpienia Chrystusa.
Bogato zdobioną ambonę wykonał Balthasar Permoser, wśród licznych amorków rozmieszczonych w całej ambicji znajdują się przedstawienia, przede wszystkim na zwieńczeniu ukazujące Trójcę Świętą.
Część chórową zdobią organy wykonane przez Gotfrieda Silbermana (47 rejestratorów na 3 klawiaturach i pedale) z 1755 r. Autorstwo prospektu organowego przypisywane jest Josephowi Hacklowi.
[edytuj] Dzwony
Obecnie na wieży kościelnej zawieszonych jest 5 dzwonów.
| Nazwa | Dźwięk | Data odlania | Odlewnik | Ciężar kg | Średnica in mm | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Dreifaltigkeitsglocke (Dzwon Trójcy Św.) | g0+2 | 1747 | Johann Gottfried Weinhold | 4860 | 2040 |
| 2 | b0-5 | 1807 | Heinrich August Weinhold | 2800 | 1720 | |
| 3 | d1+2 | 1807 | Heinrich August Weinhold | 1122 | 1360 | |
| 4 | Heiligengeistglocke (Dzwon Ducha Św.) | f1+2 | 2001 | Glockengießerei Lauchhammer | 1215 | - |
| 5 | Ave-Glocke (Anioł) | g1-6 | 1978 | Franz Peter Schilling, Apolda | 581 | 1100 |
[edytuj] Krypta Wettynów
W krypcie pod kościołem znajdują się sarkofagi Wettinów, m.in. Augusta III Sasa, jego żony Marii Józefy oraz urna z sercem Augusta II Mocnego.
[edytuj] Bibliografia
- Jürgen Helfricht: Dresden und seine Kirchen – Evangelische Verlagsanstalt, Leipzig 2005
[edytuj] Linki zewnętrzne
Bazylika archikatedralna w Poznaniu • Bazylika katedralna w Płocku • Kościół św. Jakuba w Zbrasławiu • Katedra w Székesfehérvár • Bazylika archikatedralna na Wawelu w Krakowie • Katedra św. Stanisława w Wilnie • Bazylika Saint-Denis • Kościół Notre-Dame de Bon Secours w Nancy • Katedra Świętej Trójcy w Dreźnie • Bazylika archikatedralna w Warszawie
