Kazimierz Cybulski
Z Wikipedii
Kazimierz Karol Cybulski (ur. 3 marca 1890 we Lwowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – polski wojskowy, lekkoatleta i działacz sportowy.
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego w 1917. Od 15 grudnia 1918 służył w Wojsku Polskim, w batalionie wartowniczym nr IV/6 w Jarosławiu i nr 6 we Lwowie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w bitwie warszawskiej jako dowódca kompanii w 32 pułku piechoty. W służbie czynnej pozostał do 15 grudnia 1921 (służąc w 40 pp. Dzieci Lwowskich), po czym przeszedł do rezerwy w stopniu kapitana.
Był czołowym lekkoatletą pierwszych lat II Rzeczypospolitej. Uprawiał skok o tyczce, pchnięcie kulą i rzut dyskiem. Był w grupie sportowców przygotowujących się do startu w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 (do występu Polaków nie doszło wskutek agresji bolszewickiej).
Zdobył dziewięć tytułów mistrza Polski:
- pchnięcie kulą – 1920 i 1921
- rzut dyskiem – 1920 i 1921
- skok o tyczce – 1921
- skok wzwyż z miejsca – 1921
- skok w dal z miejsca – 1921
- pchnięcie kulą oburącz – 1921
- rzut dyskiem oburącz – 1921
Pięć razy był wicemistrzem Polski:
Zdobył brązowy medal w rzucie dyskiem w 1922. Dwanaście razy ustanawiał lekkoatletyczne rekordy Polski. Wystąpił w pierwszym meczu reprezentacji Polski (z Czechosłowacją i Jugosławią) 5 i 6 sierpnia 1922 w Pradze, zajmując 2. miejsce w rzucie dyskiem i 4. miejsca w skoku o tyczce i pchnięciu kulą.
Rekordy życiowe:
- skok o tyczce – 3,21 m (13 października 1912, Lwów)
- pchnięcie kulą – 11,60 (13 sierpnia 1921, Lwów)
- rzut dyskiem – 39,09 (6 sierpnia 1922, Praga)
Startował w barwach Pogoni Lwów. Karierę sportową zakończył w 1925.
Wziął udział w kampanii wrześniowej. Dostał się wówczas do niewoli radzieckiej. Był więziony w obozie w Starobielsku, a potem został zamordowany w Charkowie.
[edytuj] Źródło
- Bogdan Tuszyński: Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945. Warszawa: Ars Print Production, cop., 1999. ISBN 838722412X.
