Kazimierz Czyżewski (jezuita)

Z Wikipedii

Kazimierz Czyżewski SJ (ur. 4 marca 1673 w Wielkopolsce, zm. 26 lipca 1746 w Krośnie), polski duchowny katolicki, jezuita, rektor kolegium jezuickiego w Toruniu.

Wstąpił do zakonu jezuitów w 1689. Kształcił się w teologii i filozofii, uczył następnie w klasach początkowych szkół zakonnych w Jarosławiu, Przemyślu, Chojnicach; był również nauczycielem retoryki w Gdańsku. Następnie do 1712 działał jako kaznodzieja w Poznaniu, Bydgoszczy, Malborku i Gdańsku. W latach 1712-1722 był rektorem kolegium jezuickiego w Grudziądzu, gdzie dokończył budowy kościoła. W 1722 przeszedł na rok do kolegium w Piotrkowie.

W 1723 objął funkcję rektora w Toruniu. Na czas kierowania przez niego tamtejszym kolegium przypadły wydarzenia, które przeszły do historii pod nazwą tumultu toruńskiego. Od 16 do 18 lipca 1724 doszło do kilkakrotnego napadu ludności ewangelickiej na kolegium, w czasie których kilku zakonników i uczniów, m.in. rektor Czyżewski, zostało poturbowanych. Jezuici wytoczyli władzom miasta proces przed sądem asesorskim w Warszawie; na mocy wyroku stracony został burmistrz Torunia, ewangelik Jan Godfryd Roesner, uznany za winnego opieszałości w obronie katolickich gmachów.

Czyżewski pozostał na stanowisku rektora toruńskiego kolegium do 1726; pracował później w Jarosławiu, w latach 1730-1732 był rektorem w Sandomierzu. Ostatnie lata życia spędził we Lwowie i w Klasztorze Jezuitów w Krośnie.

Źródła:

• Jan Poplatek, Kazimierz Czyżewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom IV, 1938