Kazimierz Duch

Z Wikipedii

Kazimierz Duch (ur. 4 marca 1890, Grębów - zm. 23 listopada 1954, Kraków), działacz niepodległościowy, prawnik, polityk. Podczas I wojny światowej służył w 20. galicyjskim pułku piechoty walcząc na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli, a po ucieczce z niej, na froncie włoskim nad Piawą. Należał do konspiracyjnej organizacji "Wolność". W Wojsku Polskim służył od listopada 1918 do października 1926 roku, m.in. podczas wojny na froncie ukraińskim w 1919 roku i w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, jako dowódca 6. kompanii, a potem II batalionu 1. Pułku Strzelców Podhalańskich.

Odznaczony był m.in. Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i Orderem Odrodzenia Polski. Orderu Virtuti Militari, otrzymanego w 1920 zrzekł się na rzecz brata, ppor. Bronisława Ducha, który w 1919 roku zginął pod Magierowem.

Od listopada 1926 do grudnia 1927 starosta sądecki, do października 1929 wicewojewoda krakowski, od 1930 roku posłem na Sejm RP. W latach 1931-1933 wiceprezydent miasta Krakowa w czasie kadencji Władysława Beliny-Prażmowskiego, później wiceminister opieki społecznej, od 1938 roku senator wybrany w województwie krakowskim. Podczas okupacji brał czynny udział w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu II wojny światowej pracował na Politechnice Krakowskiej. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.