Keith Carradine
Z Wikipedii
Keith Ian Carradine (ur. 8 sierpnia 1949 w San Mateo, w stanie Kalifornia) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, kompozytor, scenarzysta i artysta malarz.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Jest synem pary aktorskiej – Johna Carradine i Sonii Sorel (z domu Henius). Ma dwóch braci – starszego Christophera Johna (ur. 1947) i młodszego Roberta (ur. 1954) oraz dwóch starszych braci przyrodnich ze strony ojca; Bruce'a (ur. 1933) i Davida (ur. 1936) i jednego młodszego brata przyrodniego ze strony matki; Michaela Bowena (ur. 1953).
Po ukończeniu szkoły średniej Hollywood High School w Hollywood, w 1967 roku studiował na Colorado State University na wydziale teatralnym w Fort Collins w stanie Kolorado. W latach 1969-1972 występował na scenie Broadwayu w musicalu Hair jako Claude, w 1970 roku pojawił się także u boku swojego ojca w spektaklu Tobacco Road na Florydzie. Karierę filmową rozpoczął od występu w dwóch westernach – McCabe i Pani Miller (McCabe & Mrs. Miller, 1971) Roberta Altmana z udziałem Warrena Beatty i Julie Christie oraz Pojedynek (A Gunfight, 1971) u boku Kirka Douglasa, a także serialu-westernie NBC Bonanza (1971). Skomponowana przez niego piosenka I'm Easy z dramatu muzycznego Roberta Altmana Nashville (1975) stała się popularnym hitem i została uhonorowana nagrodą Oscara i Złotego Gobu, a album z muzyką z filmu zdobył nominację do nagrody Grammy.
W sensacyjnym dramacie wojennym Ridleya Scotta Pojedynek (The Duellists, 1977) z Harveyem Keitelem zagrał porucznika Armanda d'Huberta. W kontrowersyjnym dramacie historycznym Ślicznotka (Pretty Baby, 1978) z Susan Sarandon i Brooke Shields kreuje postać fotografa Ernesta J. Bellocqa uwikłanej w romans z 12-latką. W 1984 roku zagrał w teledysku Madonny do piosenki Material Girl. Znalazł się w obsadzie melodramatu Andrieja Konczałowskiego Kochankowie Marii (Maria's Lovers, 1985), który ukazuje dramatyczne skutki wojny, a także obrazuje sytuację imigrantów w powojennej Ameryce.
Występował w roli Dillarda Nationsa w przedstawieniu Foxfire na broadwayowskiej scenie (1982-1983) i w Los Angeles (1985-1986). W 1991 roku był nominowany do nagrody Tony za tytułową rolę Willa Rogersa w broadwayowskim musicalu Will Rogers Follies (1991-1993). Na scenę Broadwayu powrócił w 2006 roku w sztuce Brudne zepsute łotry (Dirty Rotten Scoundrels) jako Lawrence.
[edytuj] Życie prywatne
Związany był z Shelley Plimpton, z którą ma córkę Marthę (ur. 16 listopada 1970). W dniu 6 lutego 1982 roku poślubił Sandrę Will, z którą ma syna Cade'a Richmonda (ur. 19 lipca 1982) i córkę Sorel Johannah (ur. 18 czerwca 1985). Jednak od 1993 roku byli w separacji i po latach ich małżeństwo rozpadło się. Spotykał się z Christiną Raines (1981), Dee Hoty (1996) i od roku 1997 z Hayley DuMond, wzięli ślub w dniu 18 listopada 2006 roku.
[edytuj] Ciekawostki
- Ma 185 cm wzrostu.
[edytuj] Dyskografia
- 2005: I'm Easy (wersja japońska)
- 2004: I'm Easy/Lost And Found
- 1992: Annie Oakley
- 1995: Little Miss Sure Shot: The Story of Annie Oakley
- 1978: Lost & Found
- 1976: I'm Easy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Keith Carradine w Internet Movie Database (IMDb) (en)
- Keith Carradine w NNDB (en)
- Keith Carradine w bazie filmweb.pl
