Klemastyna

Z Wikipedii

Klemastyna
Ogólne informacje
Nazwa systematyczna	2-[2-[1-(4-chlorofenylo)-1-fenylo -etoksy]etylo]-1-metylo-pirolidina
Wzór sumaryczny	C21H26ClNO
SMILES	C1(CCCN1C)CCOC(C)(c2ccccc2) c3ccc(Cl)cc3
Masa molowa	343,89 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	15686-51-8 (wodorofumaran klemastyny)
Klasyfikacja
ATC	R06AA04
Farmakokinetyka
Działanie	antagonista receptora H1
Biodostępność	39,2%
Okres półtrwania	21,3 godziny
Metabolizm	wątroba
Wydalanie	nerki
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie dożylnie domięśniowo

Klemastyna (Clemastinum) – antagonista receptora H₁, lek przeciwhistaminowy I generacji. Ma dłuższy od pozostałych z tej grupy leków biologiczny czas połowicznego rozpadu (co daje mniejsze objawy senności i co za tym idzie, większe działanie przeciwhistaminowe). Można ją stosować co 12 h. Zmniejsza działanie leków przeciwzakrzepowych.

Spis treści 1 Wskazania 2 Działania niepożądane 3 Dawkowanie 4 Preparaty

[edytuj] Wskazania

Nagłe odczyny alergiczne, alergie z wysypką, katarem, świądem skóry, ukąszenia owadów, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, wodnista wydzielina z nosa (katar), kichanie, łzawienie.

[edytuj] Działania niepożądane

Trudności w oddawaniu moczu, zmniejszanie produkcji łez przez gruczoły łzowe, upośledzenie sprawności psychofizycznej, senność, otępienie, wysuszenie błony śluzowej jamy ustnej, nasila działanie amin katecholowych.

[edytuj] Dawkowanie

Może być podawana doustnie, dożylnie i domięśniowo w dawce 1-2 mg co 12 godzin.

[edytuj] Preparaty

• Clemastinum – tabletki, syrop.
• Klemastin – syrop.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z farmakologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.