Kościół św. Elżbiety we Wrocławiu (ul. Grabiszyńska)
Z Wikipedii
Kościół św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu przy ul. Grabiszyńskiej jest neogotycką budowlą zaprojektowaną przez wrocławskiego architekta Josepha Ebersa (1845–1923). Powstał w latach 1892-1896 jako kościół katolicki, łącznie z sąsiadującym kompleksem szpitalno-klasztornym zbudowanym na potrzeby zakonu sióstr elżbietanek, które opiekowały się chorymi. Budowę swoim mecenatem objął ówczesny biskup wrocławski, Georg Kopp.
Kościół św. Elżbiety Węgierskiej jest trójnawową, siedmioprzęsłową halą z pseudotranseptem i sklepieniami krzyżowymi. Zbudowany z cegły klinkierowej i glazurowanej, generalnie w stylu neogotyckim, zawiera jednak też elementy neoromańskie. W roku 1945 podczas działań wojennych (w tym częściowo już w marcu, podczas przygotowań niemieckich obrońców do odparcia szturmu Armii Czerwonej) został zniszczony prawie w 50%, tracąc wieżę. Zniszczony też został dom parafialny i sąsiedni szpital.
Mimo zniszczeń wojennych we wnętrzu pozostało wiele oryginalnych i ciekawych detali architektonicznych (rzeźbione portale, neogotycki ołtarz). Podczas wstępnej odbudowy w latach 1948-1952 nowej wieży jednak nie postawiono (nastąpiło to ponad ćwierć wieku później), a dach pokryto znacznej części tylko papą. Następny etap odbudowy, w tym budowa nowej wieży i pokrycie dachu dachówką, nastąpiło w latach 1979-1982, w 1983 kościół uzyskał trzy dzwony (700 kg - "św. Elżbieta", 300 kg - "Jan Paweł II" i 150 kg - "św. Franciszek z Asyżu"), w 1986 - 30-głosowe organy, a w 1988 zakończono odbudowę domu parafialnego. Obecnie kościół ten łatwo odróżnić od innych świątyń wrocławskich - cechą charakterystyczną jest ażurowa stalowa wieża nawiązująca do form gotyckich, dobudowana w 1980 według projektu prof. Tadeusza Zipsera i Marka Dobrowolskiego.
- Zobacz też
- Kościół św. Elżbiety (garnizonowy) przy ul. św. Elżbiety
- Linki zewnętrzne
