Kościół św. Gereona na Wawelu

Z Wikipedii

Kościół św. Gereona, noszący także wezwanie św. Marii Egipcjanki - nieistniejący już kościół, którego szczątki znajdują się na wzgórzu wawelskim w Krakowie. Powstał prawdopodobnie około połowy XI wieku (być może na miejscu starszej budowli) i pełnił funkcję kaplicy pałacowej.

Na pozostałości po tym kościele, znajdujące się pod dziedzińcem Batorego i zachodnim skrzydłem zamku, natrafił w 1914 roku prof. Adolf Szyszko-Bohusz, który uznał je za relikty pierwszej katedry wawelskiej, tzw. chrobrowskiej. Pogląd ten obaliły badania prowadzone w latach 80.

Kościół ten zbudowany był w formie trójprzęsłowej bazyliki z transeptem. Fasada zachodnia miała dwie wieże, a pod prezbiterium zakończonym apsydą znajdowała się trójnawowa krypta. Mniejsze apsydy znajdowały się we wschodnich ścianach ramion transeptu. Najbardziej charakterystyczną cechą architektury kościoła były rzadko spotykane empory na zakończeniu ramion transeptu, pochodzenia karolińskiego. W XIII w. świątynia zredukowana została o część nawową, a pozostały fragment zaczął funkcjonować jako kaplica pod wezwaniem św. Marii Egipcjanki. Po kolejnych przekształceniach kres kaplicy przyniosła przebudowa zamku wawelskiego na początku XVI w.

Według ezoteryków pod fundamentami tego kościoła znajduje się czakram wawelski wspominany już przez Apoloniusza z Tiany.

[edytuj] Literatura

• Skowron Ryszard Wawel. Kronika dziejów, Kraków: Zamek Królewski na Wawelu, 2001, ISBN 83-88476-05-X

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kraków romański
• Nieistniejące kościoły krakowskie

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Wzgórzem Wawelskim. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.