Komárno
Z Wikipedii
Współrzędne: 47°45'49" N 18°7'31" E
Komárno | |
Państwo | Słowacja |
kraj | nitrzański |
burmistrz | Tibor Bastrnák |
Powierzchnia | 102,81 km² |
Położenie | 47° 45' 49 '' N 18° 7' 31 '' E |
Wysokość | 110 m n.p.m. |
Ludność (2005) • liczba ludności |
36 596 |
Nr kierunkowy | 0 35 |
Tablice rejestracyjne | KN |
Położenie na mapie kraju
|
|
Strona internetowa miasta |
Komarno (słow. Komárno, węg. Komárom) - graniczne miasto (37 tys. mieszkańców, w tym 64% Węgrów) na południu Słowacji, położone przy ujściu rzeki Wag do Dunaju. Na drugim brzegu Dunaju znajduje się połączone mostem węgierskie miasto Komárom (historycznie są to dwie części tego samego miasta, do 1920 roku i w latach 1938-1945).
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z epoki brązu. W IV w. p.n.e. osiedlili się tu Celtowie, w czasach rzymskich powstał fort obronny Celemantia (ruiny zachowane do dziś).
Pierwsze przywileje miejskie Komarno otrzymało w 1265 r. od króla Béli IV. W 1745 r. Maria Teresa nadała mu prawa wolnego miasta królewskiego. W 1763 r. miasto zostało zniszczone przez silne trzęsienie ziemi, w 1945 r. silnie zbombardowane, a w 1965 poważnie uszkodzone przez powódź. Mimo tego Komarno jest miejscowością atrakcyjną turystycznie.
W mieście znajduje się zamek przebudowany w XVI wieku na twierdzę, następnie uzupełnioną o nowe fortyfikacje w XVII wieku. Obydwie zbudowane koło siebie fortece zachowały się do dnia dzisiejszego.
Komarno jest miejscem urodzenia Franciszka Lehara.
W mieście znajduje się stocznia, przejście graniczne, kąpielisko termalne, rozwija się przemysł spożywczy. Komarno jest ważnym skupiskiem mniejszości węgierskiej na Słowacji.