Konfederacja Polski Niepodległej
Z Wikipedii
Konfederacja Polski Niepodległej (KPN) – polska partia polityczna założona 1 września 1979 przez Leszka Moczulskiego, nawiązująca do tradycji piłsudczykowskich.
Spis treści |
[edytuj] Liderzy KPN
- Grzegorz Cygonik
- Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz
- Zygmunt Goławski
- Tadeusz Jandziszak
- Krzysztof Kamiński
- Krzysztof Król
- Nina Milewska
- Leszek Moczulski
- Zygmunt Łenyk
- Andrzej Ostoja-Owsiany
- Tadeusz Stański
- Adam Słomka
- Jerzy Sychut
- Andrzej Szomański
- Romuald Szeremietiew
[edytuj] Działalność opozycyjna w PRL
Konfederacja była pierwszą nowo powstałą partią w krajach demokracji ludowej działającą jawnie. Oficjalnie została proklamowana 1 września 1979, lecz w warunkach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie mogła zostać legalnie zarejestrowana. W latach 80. XX w. dwukrotnie główni działacze KPN zostali skazani na kilkuletnie kary więzienia w pokazowych procesach politycznych organizowanych przez władze PRL. Następnie opuszczali więzienie na mocy amnestii.
9 grudnia 1984 doszło do pierwszego rozłamu. Cześć działaczy wyszła z KPN (Zygmunt Goławski, Tadeusz Jandziszak, Tadeusz Stański, Romuald Szeremietiew) i 22 stycznia 1985 utworzyła Polską Partię Niepodległościową.
W lutym 1985 działacze KPN przekazali ambasadorom USA i Wielkiej Brytanii Memorandum do rządów państw-sygnatariuszy konferencji jałtańskiej, domagające się wywiązania się ze zobowiązania przeprowadzenia w Polsce wolnych wyborów parlamentarnych.
[edytuj] Początki III RP
W 1989 KPN zdystansowała się wobec układu powstałego wokół Okrągłego Stołu. Pod hasłem Sowieci do domu KPN prowadziła w sierpniu i wrześniu 1990 blokadę jednostek Armii Radzieckiej stacjonujących w Polsce.
Leszek Moczulski dwukrotnie bez powodzenia kandydował w wyborach prezydenckich, w 1990 – 2,50%, w 1995 wycofał swoją kandydaturę. W wyborach parlamentarnych 1991 KPN zdobyła w wyborach 7,50% co dało jej wraz z listami sojuszniczymi 51 mandatów w Sejmie oraz 4 w Senacie. Nazwisko Leszka Moczulskiego znalazło się na Liście Macierewicza jako TW "Lech", co doprowadziło do stopniowego rozpadu partii i erozji wpływów.
[edytuj] Rozłam w 1996, epizod w AWS
Kryzys KPN pogłębił się wraz z następnym rozłamem: 16 marca 1996 roku nastąpił podział na KPN – Obóz Patriotyczny Adama Słomki oraz KPN Leszka Moczulskiego. W 1996 KPN i KPN-OP weszły w skład bloku Akcja Wyborcza Solidarność. Jednak tuż przed wyborami w roku 1997 KPN Leszka Moczulskiego wycofała się z uczestnictwa w AWS tworząc komitet wyborczy pod nazwą "Porozumienie Prawicy Polskiej", który rozwiązał się w przeddzień głosowania, po wykorzystaniu bezpłatnego czasu antenowego w mediach publicznych. Wbrew wezwaniu Leszka Moczulskiego, sposród działaczy KPN kilku jednak pozostało w AWS i weszli do Sejmu: Grzegorz Cygonik, Krzysztof Kamiński, Dariusz Wójcik. Frakcja KPN-OP pod wodzą Adama Słomki pozostawała w AWS także po wyborach, ale tylko do kwietnia 1998 roku, gdy KPN-OP i Adam Słomka (wiceprzewodniczący AWS) zostali usunięci z Akcji za domaganie się realizacji programu. Wtedy nastąpiła zmiana nazwy na KPN-Ojczyzna (w związku z wyborami samorządowymi 1998 r. (Ruch Patriotyczny Ojczyzna) i do maja 2000 roku w Sejmie funkcjonowało Koło Poselskie KPN-Ojczyzna. W maju 2000 roku 5 posłów tego Koła założyło wraz z liderem ZZ Sierpień 80 Danielem Podrzyckim oraz posłem Dariuszem Grabowskim Koalicję dla Polski, która po nieudanych wyborach 2001 roku funkcjonowała pod nazwą Ruch Społeczny Alternatywa - obecnie Polska Partia Pracy. Działacze KPN-Ojczyzna przeciwni pomysłowi na bliżej nieznane formacje powrócili do nazwy KPN-OP.
[edytuj] Wybory parlamentarne 2001
W wyborach parlamentarnych 2001 roku KPN Leszka Moczulskiego startowała z list koalicji wyborczej – Akcja Wyborcza Solidarność Prawicy i zdobyła 10 294 głosy, tj. 0,08%. KPN wystawiła w tych wyborach 43 kandydatów do Sejmu RP. Cała AWSP nie przekroczyła 8% progu wymaganego dla koalicji wyborczych uzyskując 5,60%.
[edytuj] Proces zjednoczeniowy 2004-2006
W 2003 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wykreślił KPN z rejestru partii politycznych. Powodem wykreślenia było nieterminowe złożenie sprawozdania finansowego z kampanii wyborczej do samorządów lokalnych w roku 2002. Działalność partii zamarła, wobec czego w 2004 roku Leszek Moczulski postanowił ją rozwiązać. W 2006 kilka kanapowych i niezarejestrowanych ugrupowań reaktywowało Konfederację jako partię, na czele której stanął Adam Słomka. W 2007 r. KPN został ponownie wpisany do ewidencji.
Obecnie partia prowadzi normalną działalność. Jej organem prasowym jest "Konfederat".
KPN inicjowała powstanie takich organizacji jak:
- Związek Zawodowy Kontra
- Związek Strzelecki
- Krajowa Wspólnota Emerytów, Rencistów i Kombatantów
- Polski Związek Zachodni
- Ogólnopolski Ruch Obrony Bezrobotnych
- Polska Partia Ekologiczna - Zielonych
- Stowarzyszenie "Młodzi Konfederaci"
- Związek Zawodowy Rolników Wsi Polskiej "Piast"
Główni działacze (na przestrzeni dziejów partii):
- Leszek Moczulski, Romuald Szeremietiew, Andrzej Szomański, Krzysztof Król, Adam Słomka, Dariusz Wójcik, Michał Janiszewski, Andrzej Ostoja-Owsiany, Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz, Zygmunt Łenyk
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona internetowa KPN
- Biuro Prasowe KPN
- Poczta KPN- wydawnictwo drugiego obiegu