Konstancja Habsburżanka

Z Wikipedii

Konstancja królowa Polski

Herb Konstancji Austriaczki

Konstancja Habsburżanka (ur. 24 grudnia 1588 w Grazu, zm. 10 lipca 1631 w Warszawie) - córka arcyksięcia Karola Styryjskiego i Marii Anny Bawarskiej, która była siostrzenicą jej ojca.

Jej dziadkami ze strony ojca byli więc: cesarz Ferdynand I Habsburg i Anna Jagiellonka, natomiast ze strony matki: Albert V, książę Bawarii oraz Anna Habsburg.

Miała czternaścioro rodzeństwa; w tym cesarza Ferdynanda II, Małgorzatę Austriacką, arcyksięcia Leopolda V i Annę Habsburżankę - pierwszą żonę Zygmunta III Wazy, królową Polski i Szwecji.

Po śmierci Anny 11 grudnia 1605 Zygmunt III ożenił się z Konstancją. Zaraz po ślubie królowa zdobyła wpływ na politykę króla. Stała się gorącą rzeczniczką Habsburgów na Polskim dworze. Wpływała na rozdawanie urzędów dworskich, duchownych i senatorskich. Starała się w ten sposób tworzyć silne stronnictwo dworskie. Aby wzmocnić swoją pozycję żeniła swoje dwórki ze znaczniejszymi magnatami, m.in. Stanisławem Albrychtem Radziwiłłem.

Królowa była bardzo wykształcona. Oprócz ojczystego języka niemieckiego znała łacinę, hiszpański, włoski i polski. Nauczyła się go zaraz po swojej koronacji, ale rzadko się nim posługiwała. Była żarliwą katoliczką, słuchała dwóch mszy dziennie, czytała modlitewniki i brewiarze. Chciała zapewnić tron swojemu najstarszemu synowi Janowi Kazimierzowi, z pominięciem Władysława, syna Zygmunta III z pierwszego małżeństwa. Pomysł ten nie został zrealizowany, a królowa zmarła na udar 10 lipca 1631.

Królowa Konstancja z synem Janem Kazimierzem

Była kobieta zapobiegliwą. Kupiła dobra żywieckie, aby po śmierci stały się zabezpieczeniem jej synów, sfinansowała budowę kilku pałaców w Warszawie (wszystkie spłonęły, lub zostały zniszczone) dla swoich dzieci. Była także opiekunką księży, malarzy i poetów. Została pochowana w podziemiach kaplicy Wazów w katedrze wawelskiej.

Mieli siedmioro dzieci: