Krasnolud (Śródziemie)

Z Wikipedii

krasnolud

Krasnoludowie ze Śródziemia to rasa inteligentnych stworzeń występujących na kartach powieści Tolkiena opisujących fikcyjną krainę zwaną Śródziemiem.

Spis treści

1 Początki
2 Informacje ogólne
3 Historia
4 Zobacz też

[edytuj] Początki

Aule, jeden z Valarów, w smutku i tęsknocie za pojawieniem się pierwszych Dzieci Iluvatara, pragnący innego rozumnego towarzystwa niż inni Valarowie stworzył w tajemnicy krasnoludów w ciemnościach (w czasie trwania Lat Drzew) Śródziemia. Bardzo pragnął również przekazać swoją wiedzę (dotyczącą rzemiosła i obróbki materiałów martwych) i umiejętności. Nie wiedząc jak wyglądać będą Dzieci Iluvatara, nadał im cechy niezbędne do przetrwania w złym świecie Melkora. Były to przede wszystkim siła, wytrwałość, nieustępliwość, a także umiłowanie do rzemiosła i bogactw o charakterze materialnym. Jednak Iluvatar wiedział co Aule zrobił i zapytał się go:

"Dlaczegoś to uczynił? Dlaczego się porywasz na coś, co - jak dobrze wiesz - przekracza twoją moc i władzę? Dostałeś ode mnie w darze tylko twój własny byt, nic więcej, toteż istoty, które są dziełem twoich rąk i twoich myśli, mogą żyć jedynie twoim bytem, poruszać się na rozkaz twojej woli albo stać w miejscu, gdy im rozkażesz. Czy tego chciałeś"? (Silmarillion). Aule zaprzeczył jednak, mówiąc jednocześnie o jego potrzebie towarzystwa, nauczania, i o próbie naśladownictwa Iluvatara. Schwycił jednak swój młot, pragnąc, jak myślał, wedle woli Iluvatara zniszczyć przerażone, błagające o łaskę krasnoludy, lecz robiąc to płakał. Iluvatar jednak, przejednany jego skruchą i tęsknotą, rzekł, że już je pobłogosławił dając im własną wolę. Nie udoskonalił ich jednak, w żaden sposób. Aule jednak mógł cieszyć się nimi dopiero, gdy Pierworodni zbudzą się. Ułożył zatem Siedmiu Ojców Krasnoludzkiego Plemienia do snu, pod ziemią, aby wyczekiwały godziny ich obudzenia.

[edytuj] Informacje ogólne

Krasnoludowie, stworzeni przez Aulego odziedziczyli po nim wiele cech charakteru, a także zostali wyposażeni przez niego w cechy umożliwiające przetrwanie w świecie Melkora. Byli silni, wytrzymali, wytrwali, umiłowali jaskinie, podziemia, w których przyszli na świat, oraz w których wydobywali surowce niezbędne do ich również umiłowanego rzemiosła. Lepiej niż wszystkie inne obdarzone mową stworzenia znoszą trudy, głód i cielesne rany. Żyją też długo, o wiele dłużej niż ludzie, lecz nie są nieśmiertelni. Elfy niegdyś sądziły, że krasnoludowie po śmierci wracają do ziemi i kamieni, z których powstali, lecz oni sami myślą inaczej. Wierzą, że Aule, ich twórca, którego nazywają Mahalem, opiekuje się nimi i umarłych zabiera do Mandosu, gdzie są przygotowane dla nich osobne siedziby; wedle rozpowszechnionej wśród krasnoludów legendy Aule objawił ich praojcom, że Iluvatar ich uświęci i przyjmie pomiędzy swoje Dzieci, gdy się dopełnią Dni. Ich zadaniem będzie wtedy służenie Aulemu i pomaganie mu w odbudowie Ardy po Ostatniej Bitwie. Wierzą też, że Siedmiu Ojców powraca do życia, każdy w swoim plemieniu i z tym samym co na początku imieniem: najsławniejszy z nich był w późniejszych wiekach Durin, ojciec plemienia najbardziej zaprzyjaźnionego z elfami i osiadłego w Khazad-dumie. Krasnoludowie byli niscy, krępi, bujnie owłosieni, nie było widocznych różnic między oboma płciami. Posługiwali się: Khuzdulem, Iglishmekiem i Westronem, łatwo przyswoili sobie także mowę elfów.

[edytuj] Historia

Historia krasnoludów nie jest tak urozmaicona jak innych ras. Krasnoludowie podzieleni na siedem plemion (każdy szczep pochodzi od jednego Ojca Krasnoludzkiego Plemienia):

Długobrodzi - z Khazad-Dumu
Ognistobrodzi - z Nogrodu
Broadbeams (szerokouśmiechnięci?) - z Belegostu
Żelaznoręcy - pochodzący z dalekiego wschodu połączeni z:
Sztywnobrodzi
Czarnowłosi - pochodzący ze wschodu połączeni z:
Kamiennostopi

Oprócz tego istniało jeszcze plemię krasnoludów wygnańców, nazywanych przez elfy Noegyth Nibin.

Krasnoludowie po znalezieniu sobie siedziby, niemal zawsze w pobliżu kopalni, zakładali potężne miasta i forty, gdzie gromadzili swoje bogactwa, prowadząc wojny, tylko po wyraźnych zaczepkach. Stali się zaciekłymi wrogami smoków i orków, od których bardzo wiele ucierpieli. Jednak rzadko prowadzili otwarte wojny przeciwko innym istotom (zazwyczaj elfom).

Siedzibami krasnoludów były:

Moria lub Khazad-dûm w Górach Mglistych
Erebor, Samotna Góra
Żelazne Wzgórza
Ered Luin lub Góry Błękitne, gdzie znajdowały się: Nogrod i Belegost istniejące w Pierwszej Erze
Ered Mithrin
Góra Dolmed
Dom Mima
prawdopodobnie Orokarni
prawdopodobnie wzgórza koło morza Rhun
siedziba krasnoludów na północy Dunlandu
krasnoludy błąkające się po Eriadorze
Góra Gundabad
Góry Mgliste
twierdza na Polach Gladden (jest to mało prawdopodobne, ale możliwe, ponieważ w czasie wojny z goblinami krasnoludy zajęły tą fortecę)