Lanckorona

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°50'42" N 19°42'57" E49.845 19.7158333 (Lanckorona)

Lanckorona
Herb Lanckorony
Województwo	małopolskie
Powiat	wadowicki
Gmina	Lanckorona
Położenie	49° 50' 42'' N 19° 42' 57'' E
Wysokość	500 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2006)  • liczba ludności	2100
Strefa numeracyjna (do 2005)	33
Kod pocztowy	34-143
Tablice rejestracyjne	KWA
Położenie na mapie Polski Lanckorona
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa wsi

Lanckorona – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Lanckorona.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bielskim. Miejscowość jest siedzibą gminy Lanckorona.

Wieś leży w Beskidzie Makowskim, niedaleko na południe od Krakowa, nad rzeką Skawinką, na wysokości ok. 500 m n.p.m.

Swoisty, niepowtarzalny urok malowniczo położonej Lanckorony wynika z zachowania oryginalnej drewnianej zabudowy miasteczka z drugiej połowy XIX wieku.

Założona prawdopodobie w XII wieku przez kolonistów niemieckich, prawa miejskie uzyskała w 1366, utraciła je w 1934. W roku 1370 Kazimierz III Wielki wybudował tu zamek, którego ruiny do dziś znajdują się na szczycie Góry Lanckorońskiej. Dobra nadane były braciom z Brzezia, herbu Zadora. Jeden z ich potomków, przybrawszy nazwisko Lanckorońskiego, stał się protoplastą sławnej w dziejach polskich rodziny Lanckorońskich. Na początku XVII wieku Lanckorona była własnością wojewody krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego, który obrażony na Zygmunta III przebywał na tamtejszym zamku, układając plany pamiętnego rokoszu. Podczas konfederacji barskiej zamek lanckoroński służył konfederatom jako punkt oparcia. Tu 23 maja 1771 wojska rosyjskie Aleksandra Suworowa pobiły w bitwie konfederatów. W 1869 wielki pożar strawił znaczną część miasta, w 1887 założono tu OSP.

[edytuj] Galeria

Dawny herb Lanckorony

Zabytkowa zabudowa, ul. Piłsudskiego

Zabytkowa zabudowa rynku

Remiza OSP w Lanckoronie

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Historia Lanckorony