Legion Wschodni
Z Wikipedii
Legion Wschodni – formacja wojskowa utworzona we Lwowie w początkach sierpnia 1914 pod auspicjami Naczelnego Komitetu Narodowego.
Powstała z Sokolich Drużyn Polowych, Drużyn Bartoszowych i Polskich Drużyn Strzeleckich okręgu lwowskiego. Dowódcą Legionu Wschodniego był początkowo gen. mjr Adam Pietraszkiewicz, a następnie płk Bolesław Fijałkowski, a następnie kpt. Józef Haller de Hallenburg. Kapelanem został mianowany o. Damian Węgiel kapucyn z klasztoru w Kutkorzu. 29 sierpnia 1914 opuścił Lwów w sile 3300 ludzi, w tym 800 uzbrojonych. W dniu 4 września 1914 r. odbyła się w Chyrowie defilada przed arcyksięciem Leopoldem Salwatorem Legionu Wschodniego złożonego z 5 tys. legionistów, dowodzonych przez płk. Bolesława Fijałkowskiego, a potem przemarsz przez Ustrzyki Dolne do Sanoka. Następnie 7 września Legion udał się pociągiem w otwartych wagonach, przez Krosno do Jasła, gdzie legioniści byli nakłaniani do przysięgi na wierność zaborczej Austrii.
W czasie postoju na Podkarpaciu jego szeregi wskutek napływu ochotników wzrosły do około 6 tys. ludzi,z których tylko 800 stawiło się do przysięgi. W Jaśle miały być zorganizowane dwa pułki, dowódcą jednego, miał być kpt. Haller, a drugiego kpt. Jan Kozicki. Oddział pionierski zbudował strzelnicę, na której rozpoczęły się ćwiczenia. W Jaśle pojawiły się oznaki rozłamu i upadku Legionu Wschodniego. Austria zażądała od legionistów przysięgi Landsturmu, — w której nie było wzmianki o Polsce; a po drugie, Rosja nie uznała Legionów i bezwzględnie postęp owała ze schwytanymi strzelcami.
Z nich kpt. Józef Haller, faktyczny dowódca Legionu i przeciwny jego rozwiązaniu 22 września w Mszanie Dolnej, 23 września 1914 utworzył I batalion 3 Pułku Piechoty, zaczątek II Brygady Legionów Polskich.