Lenistwo

Z Wikipedii

Lenistwo nie jest tylko domeną ludzi. Zwierzęta gdy czują się bezpiecznie i są najedzone większość czasu przeznaczają na wypoczynek. Na zdjęciu: leniwy niedźwiedź polarny.

Mężczyzna z rogami kozła symbolizującymi lenistwo, jeden z siedmiu grzechów głównych (fresk z roku 1511 w kościele w Dalbyneder, Dania).

Lenistwo (także: nieróbstwo, próżniactwo, pasożytnictwo, bumelanctwo, zbijanie bąków, nygusostwo, wygodnictwo) ^[1] – apatyczny stan ducha powodujący zaniechanie jakiegoś wymaganego działania lub działań i powodujący przedłużenie czasu wypoczynku ponad uznane w danej chwili i dziedzinie normy. W skrajnej postaci skłonność do unikania jakiegokolwiek zajęcia może być symptomem apatii i prowadzić do depresji. Cechuje głównie istoty rozumne.

Lenistwo może być także uważane jako przesada naturalnego instynktu do czasowych przerw w aktywności, który to instynkt pozwala ludziom odpocząć. Lenistwo jest zwykle połączone z zaniechaniem.

Przez większość osób lenistwo jest krytykowane i potępiane.

Dyskusyjna jest sprawa czy lenistwo może czasami prowadzić także do rzeczy pozytywnych. Część osób uważa, że znaczna część ułatwiających życie wynalazków powstała tylko dlatego, że ich wynalazcy byli na tyle leniwi, że wymyślili je tylko po to aby można było przy ich pomocy zrobić coś mniejszym nakładem pracy, środków i w krótszym czasie. Niektórzy filozofowie, tacy jak Bertrand Russell ^[2], twierdzą, że gdyby wszyscy ludzie byli leniwi i nieskorzy do działania to na świecie byłoby mniej konfliktów i wojen ponieważ nikomu nie chciało by się walczyć. Twierdził on także, że ludzie pracują zawodowo za dużo i nie mają w związku z tym czasu na rozwój swoich poza zawodowych talentów, pogłębianie zainteresowań i nie są przez to szczęśliwi.

Chrześcijaństwo uważa lenistwo za jeden z siedmiu grzechów głównych ^[3] .

Purytanie powstrzymywali się we wszystkim, nienawidzili zwłaszcza rozkoszy i lenistwa ^[4].

W języku polskim osobę leniwą można określić na bardzo wiele sposobów, takich jak: leń, leniuch, próżniak, leser, wałkoń, nierób, obibok, arcyleń, bumelant, darmozjad, nygus, piecuch, wygodnicki, wygodniś ^[5].

Spis treści

1 Lenistwo intelektualne
2 Lenistwo w kulturze i sztuce
3 Literatura związana z tematem lenistwa (w języku angielskim)
4 Przypisy
5 Zobacz też
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Lenistwo intelektualne

Przykład leniwego administratora wikipedii.

Określenie lenistwo intelektualne lub umysłowe odnosi się do zjawiska zaniechania zadawania (sobie i innym) dodatkowych pytań, dogłębnego drążenia badanego tematu, poleganiu na już wypracowanej rutynie mentalnej i umysłowej (heurystyka dostępności) albo po prostu podążaniem za tłumem.

[edytuj] Lenistwo w kulturze i sztuce

"Leniwy" zakątek domu – Carl Larsson 1894

Temat lenistwa jest często poruszany w dziełach literackich, komiksie, malarstwie i innych sztukach pięknych.

W Boskiej komedii Dantego Alighieri lenie znajdują się w 5. kręgu piekła ^[6].

Jednym z najbardziej znanych "polskich leni literackich" jest Leń z wiersza Jana Brzechwy pod tym samym tytułem (1953) ^[7], zaczynającego się strofą:

Na tapczanie siedzi leń,
Nic nie robi cały dzień.

Do znanych postaci fikcyjnych, które odznaczają się ponadprzeciętnym stopniem lenistwa można zaliczyć:

kota Garfielda z komiksu stworzonego przez Jima Davisa
Ferdynanda Kiepskiego i jego znajomego pana Boczka z polskiego serialu telewizyjnego Świat według Kiepskich
Powolniaka (Onslow) z angielskiego serialu telewizyjnego Co ludzie powiedzą? (Keeping Up Appearances)
Jacka i Placka – bohaterów powieści Kornela Makuszyńskiego i filmów pod tym samym tytułem O dwóch takich, co ukradli księżyc

[edytuj] Literatura związana z tematem lenistwa (w języku angielskim)

Carl Honore: In Praise of Slowness, 2005, ISBN 0-06-075051-0
Paul Lafargue (tłum. Len Bracken): The Right To Be Lazy (1883), ISBN 1-892355-03-5
Corinne Maier:
- Hello Laziness! – Why Hard Work Doesn't Pay, 2005, ISBN 0-7528-7186-2
- Bonjour Laziness! – How to Work as Little as Possible (Just Like the French), 2005, ISBN 0-375-42373-7
- Bonjour paresse – De l'art et la nécessité d'en faire le moins possible en entreprise, 2004, ISBN 2-84186-231-3
Bertrand Russell: In Praise of Idleness – And Other Essays, 1935, ISBN 0-415-32506-4