Leon Gliński
Z Wikipedii
Leon Konrad Gliński (ur. 13 lutego[1]/15 lutego[2] 1870 w Gorzkowicach, zm. 7 lipca 1918 w Krakowie) – polski anatomopatolog. Studiował medycynę w Warszawie i Krakowie, gdzie od 1899 był asystentem Tadeusza Browicza (1847-1928) w Zakładzie Anatomii Patologicznej. Habilitował się z anatomii patologicznej w 1904, został profesorem tytularnym w 1909 i profesorem nadzwyczajnym w 1913. Niezależnie od Morrisa Simmondsa (1855-1925) opisał zespół objawów spowodowany zmianami w przednim płacie przysadki i niedoczynnością wielohormonalną tego narządu, określany niekiedy jako zespół Simmondsa albo zespół Glińskiego-Simmondsa.
[edytuj] Prace
- Gliński LK. Z kazuistyki zmian anatomo-patologicznych w przysadce mózgowej. Przegląd lekarski, Kraków, 1913, 52: 13-14. Streszczenie w: Deutsche medizinische Wochenschrift, 1913, 39: 473.
Przypisy
- ↑ Gliński Leon Konrad Internetowa Encyklopedia PWN
- ↑ Leon Konrad Glinski w bazie Who Named It
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Leon Konrad Glinski w bazie Who Named It