Leszek Nowak

Z Wikipedii

Leszek Nowak (ur. 1943, Więckowice) - polski filozof. Autor trzech głównych koncepcji ogólnych: idealizacyjnej koncepcji nauki, nie-Marksowskiego materializmu historycznego i negatywistycznej metafizyki unitarnej. Autor 25 książek oraz ponad 300 artykułów naukowych.

Studia: prawnicze (magisterium pod kierunkiem prof. Z. Ziembińskiego) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1965, filozoficzne (magisterium pod kierunkiem prof. J. Kotarbińskiej) na Uniwersytecie Warszawskimw 1966. Doktorat z teorii prawa (Problemy znaczenia i obowiązywania normy prawnej a funkcje semiotyczne języka) pod kierunkiem prof. Z. Ziembińskiego) (1967). Habilitacja (U metodologicznych podstaw 'Kapitału' Karola Marksa, 1970). Profesor nadzwyczajny w zakresie filozofii od 1976 r. (ówcześnie najmłodszy profesor w Polsce), zwyczajny od 1990 r. Członek-korespondent PAN (1994 r).

Pracownik Zakładu Prawniczych Zastosowań Logiki UAM (1965-1970) oraz Instytutu Filozofii UAM (1970-1985). Zwolniony z pracy na UAM w 1985 z powodu publikowania w wydawnictwach podziemnych. W 1989 przywrócony do pracy akademickiej na poprzednim stanowisku.

Visiting-professor uniwersytetów w Berlinie (Freie-Universitaet), Canberze (Australian National University), Catanii i Frankfurcie/M. Fellow Instytutów Badań Zaawansowanych w Wassenaar i Berlinie. Ponadto, wykłady na licznych uniwersytetach zachodnich i referaty na szeregu seminariach i konferencjach międzynarodowych.

Założyciel (1975) i redaktor naczelny (do 2006) międzynarodowej serii książkowej Poznań Studies in the Philosophy of the Sciences and the Humanities (Amsterdam/New York: Rodopi). Założyciel (1976) i redaktor naczelny (1976-1984) a od 1989 współredaktor serii Poznańskie Studia z Filozofii Humanistyki (PWN, obecnie wydawnictwo Zysk & S-ka: Poznań).

Promotor 15 rozpraw doktorskich. Spośród nich 8 osób obroniło prace habilitacyjne, 4 uzyskało tytuł profesora nadzwyczajnego, dwie - zwyczajnego, a jedna wybrana została członkiem-korespondentem PAN.

Członek PZPR (1962-1980). Internowany w stanie wojennym (grudzień 1981 - grudzień 1982). Członek „Solidarności” od 1980 do 1995.

[edytuj] Prace

Studia nad teoretycznymi podstawami humanistyki, Warszawa 1968 (razem z Jerzym Kmitą);
U podstaw marksistowskiej aksjologii, Warszawa 1971;
U podstaw Marksowskiej metodologii nauk, Warszawa 1971;
Anatomia krytyki marksizmu, Warszawa 1973;
O naturze dialektyki marksistowskiej, w: "Studia Filozoficzne" 1974, nr 4;
Problemy metody idealizacji, w: "Studia Filozoficzne" 1974, nr 4;
Zarys marksistowskiej filozofii nauki, Warszawa 1974;
Wykłady z filozofii marksistowskiej, tom I Dialektyka, Poznań 1976;
O tzw. formalnologicznej koncepcji dialektyki, w: Jerzy Kmita (red.), Założenia teoretyczne badań nad rozwojem historycznym, Warszawa 1977;
U podstaw dialektyki Marksowskiej, Warszawa 1977;
Wstęp do idealizacyjnej teorii nauki, Warszawa 1977;
Wykłady z filozofii marksistowskiej, tom II Ontologia i epistemologia, Poznań 1978;
Historyzm metodologiczny w kategorialnej interpretacji dialektyki, w: Zdzisław Cackowski, Jerzy Kmita (red.), Społeczny kontekst poznania, Warszawa 1979;
Historical Momentums and Historical Epochs. An Attempt at a non-Marxian Historical Materialism, w: "Analyse und Kritik" 1979, nr 1;
Interpretacje i programy, czyli co materializm historyczny daje nam tu i teraz, w: "Zdanie" 1979, nr 4;
Wartości i klasy społeczne, w: "Etyka" 1979, t. 17 (razem z P. Buczkowskim);
Głos klasy ludowej: polska droga od socjalizmu, wyd. Alternatywy, Poznań 1980;
Socjalistyczny sposób panowania człowieka nad człowiekiem, wyd. WIW, Poznań 1980;
Adaptacja i rewolucja. Problem ruchu formacji społeczno-ekonomicznej w materializmie historycznym, w: "Studia Socjologiczne" 1981, nr 4;
Błędy Lenina czyli o konieczności socjalizmu w Rosji, wyd. NSZ PP, Poznań 1981;
Fundamentalny błąd Marksa czyli o konieczności socjalizmu, wyd. NZS WSP, Szczecin 1981;
Przeciw ekonomistom, wyd. NZS AE, Poznań 1981;
Wolność i władza, wyd. NZS, Poznań 1981;
Mity socjalizmu, część I Mit odnowy, bez daty;
Property and Power. Towards a non-Marxian Historical Materialism, Dordrecht/Boston/Lancaster: Reidel 1983;
O tzw. transformacji ustrojowej, w: K. Zamiara (red.), Nauki społeczne wobec transformacji ustrojowej, Poznań 1993;
O zagadnieniu tak zwanej transformacji ustrojowej, w: K. Zamiara (red.), Transformacja w refleksji humanistycznej, Poznań 1994;
Byt i myśl, tom I: Nicość i istnienie, Poznań 1998;
Gombrowicz: człowiek wobec ludzi, Warszawa 2000.