Ludwik Konarzewski
Z Wikipedii
Ludwik Konarzewski (ur. 18 lipca 1885 r. w Wilanowie pod Warszawą, zm. 29 września 1954 r. w Istebnej) - polski artysta plastyk, malarz.
Od 1902 r. uczył się malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych u Stanisława Lentza i Karola Tichego. Z obawy przed represjami za udział w rewolucji 1905 r. udał się do Krakowa, gdzie do 1910 r. studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ferdynanda Ruszczyca, Jana Stanisławskiego i Józefa Mehoffera oraz rzeźbę u Karola Laszczki. Uzupełnieniem edukacji była nauka w Paryżu i Wiedniu, a także podróże artystyczne do Rzymu i Monachium.
Podczas I wojny światowej został wydalony do tzw. kongresówki, a stamtąd, pod zarzutem niedozwolonej działalności politycznej, zesłany do Buzułuku na Syberii. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski i zamieszkał w Ustroniu, a następnie, w 1922 r., w Istebnej na Andziołówce. W latach 1923-28 powstał tu cały kompleks budynków zwany Bucznikiem, który obejmował: pracownię i dom artysty, pensjonat dla gości, obiekt przeznaczony na muzeum, szkołę rzemiosła artystycznego oraz kaplicę p. w. NMP Królowej Korony Polskiej, wzniesioną jako wotum za szczęśliwy powrót z wygnania w Rosji.
Zajmował się malarstwem sztalugowym i dekoracyjnym. Malował przede wszystkim pejzaże Ukrainy i Śląska, widoki tatrzańskie, portrety (głównie górali), ale także obrazy alegoryczne (Polska w kajdanach, Polska w niewoli). Pod kierunkiem artysty wykonywano obrazy dla kościołów, ołtarze, ambony, stacje drogi krzyżowej etc. Konarzewski jest również autorem wystroju oraz polichromii kościołów m. in. w Bukowie, Istebnej i Rybniku. Malował też liczne kurtyny dla teatrów amatorskich.
Konarzewski ożenił się z pochodzącą z Istebnej góralką Jadwigą Wałach, siostrą swego przyjaciela z okresu studenckiego, Jana Wałacha. Miał czworo dzieci - syn Ludwik junior był również malarzem. W czasie II wojny światowej Niemcy zniszczyli cały ośrodek na Buczniku. Artysta spędził ten okres w Krakowie, malując m. in. okolice Kalwarii Zebrzydowskiej. W 1945 r. uruchomił nowe ognisko plastyczne w Rydułtowach koło Rybnika, ucząc głównie rzeźby w węglu.
Ludwik Konarzewski pochowany został w Istebnej.