Ludwika (księżniczka holenderska)

Z Wikipedii

Wilhelmina Fryderyka Aleksandra Anna Ludwika Orańska-Nassau (ur. 5 sierpnia 1828 w Hadze; zm. 30 marca 1871 w Sztokholmie), księżniczka holenderska, królowa Szwecji i Norwegii.

Spis treści 1 Rodzina 2 Małżeństwo 3 Koronacja 4 Śmierć

[edytuj] Rodzina

Była najstarszym dzieckiem księcia Niderlandów Fryderyka, drugiego syna króla Niderlandów, Wilhelma I i królowej Wilhelminy Pruskiej. Jej matką była księżna Ludwika, ósme dziecko Fryderyka Wilhelma, króla Prus i królowej Luizy. Ludwik miała dwóch młodszych braci, którzy zmarli we wczesnym dzieciństwie i młodszą siostrę - Wilhelminę Fryderykę Annę Elżbietę Marię (1841–1910).

[edytuj] Małżeństwo

Księżniczka Luiza wyszła za mąż 19 czerwca 1828 roku za następcę tronu Szwecji i Norwegii, księcia Karola. Jej mąż był synem króla szwedzkiego i norweskiego, Oskara I i jego żony Józefiny de Beauharnais - Bernadotte. Księżniczka Ludwika i książę Karol mieli dwoje dzieci:

• Lovisę (1851-1926), królową Danii;
• Karola Oskara (1852-1854), księcia Södermanland.

[edytuj] Koronacja

Ludwika została królową Szwecji, kiedy jej teść zmarł 8 lipca 1859 roku. Jej mąż został nowym królem jako Karol XV w Szwecji i Karol IV w Norwegii. Księżniczka Ludwika otrzymała tytuł królowej Szwecji i Norwegii.

[edytuj] Śmierć

Królowa Ludwika zmarła 30 marca 1871 roku w Sztokholmie.