Magot
Z Wikipedii
Magot | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | naczelne | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrząd | Haplorrhini | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | makakowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Macaca | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | magot | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Macaca sylvanus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Magot, makak magot (Macaca sylvanus) - gatunek małpy wąskonosej z rodziny makakowatych.
Opis: Silna małpa, długość ciała 56- 75cm, wysokość w kłębie do 50cm, masa ciała ponad 7kg. Ciało smukłe, o bardzo długich kończynach, brak ogona. Sierść szarobrązowa, gęsta.
Występowanie: Skaliste okolice, wzgórza i lasy liściaste i iglaste do wysokość 2000m n.p.m. Żyje w Afryce Północnej, niewielka kolonia jest sztucznie utrzymywana na Gibraltarze. Jako jedyna małpa występuje w Europie.
Pożywienie: Rośliny trawiaste, jagody, nasiona, zioła, owady i skorpiony.
Zachowanie: Tworzą duże grupy z wieloma samcami, średni 43 do 70 osobników na km². Przewodnikiem stada jest zawsze dojrzały samiec, który w czasie żerowania stada zajmuje punkt obserwacyjny na wzniesieniu i czuwa nad bezpieczeństwem grupy.
Status: Gatunek narażony na wyginięcie, pod ochroną w Maroko; szacunkowo od 9000 do 17000 osobników w Maroku i około 5000 w Algierii. Obecnie magot nie stanowi już obiektu polowań, jednak liczebność tego gatunku nie wzrasta.
[edytuj] Bibliografia
- Encyklopedia Dzikich Zwierząt- Góry
- Ssaki W. Serafiński, E. Wielgus- Serafińska; wydawnictwo PWN.