Makrocefalia
Z Wikipedii
Wielkogłowie | |
ICD-10: |
Q75.3
|
Q75.3.0 {{{X.0}}} |
|
Q75.3.1 {{{X.1}}} | |
Q75.3.2 {{{X.2}}} | |
Q75.3.3 {{{X.3}}} | |
Q75.3.4 {{{X.4}}} | |
Q75.3.5 {{{X.5}}} | |
Q75.3.6 {{{X.6}}} | |
Q75.3.7 {{{X.7}}} | |
Q75.3.8 {{{X.8}}} | |
Q75.3.9 {{{X.9}}} |
Makrocefalia (wielkogłowie, z gr. μακρύς = długi + κεφάλη = głowa, ang. macrocephaly) – zaburzenie rozwojowe polegające na obwodzie głowy powyżej 97 centyla dla płci i wieku.
Makrocefalia może wchodzić w skład zespołów wad wrodzonych i chorób genetycznych, może też stanowić izolowaną wadę albo występować izolowanie i rodzinnie. Przyczyną makrocefalii może być wodogłowie.
Do zespołów wad wrodzonych, w których obrazie klinicznym spotyka się makrocefalię, należą:
- dysplazja obojczykowo-czaszkowa
- zespół Sotosa
- zespół Weavera
- zespół Cowdena
- nerwiakowłókniakowatość
- stwardnienie guzowate.
- zespół Bannayana, Rileya i Ruvalcaby
- zespół Lujana i Frynsa
- choroba Alexandra - gangliozydoza GM2
- choroba Taya-Sachsa
- choroba Canavan
- kwasica glutarowa t.I,
- mukopolisacharydozy.
[edytuj] Bibliografia
- Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.