Manuel Amoros
Z Wikipedii
Manuel Marcel Amoros (ur. w lutym 1962 roku w Nimes), francuski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy. Z reprezentacją Francji zdobywca mistrzostwa Europy w 1984 roku i brązowego medalu Mistrzostw Świata 1986.
[edytuj] Kariera piłkarska
W drużynie narodowej zadebiutował w wieku dwudziestu lat 23 lutego 1982 roku w towarzyskim meczu z Włochami. Kilka miesięcy później selekcjoner Michel Hidalgo włączył go do kadry jadącej na mistrzostwa świata. W 1984 roku 22-letni Amoros miał być liderem formacji defensywnej Trójkolorowych w czasie mistrzostw Europy, ale już w pierwszym meczu – z Danią – otrzymał czerwoną kartkę. Zastąpił go Jean-François Domergue, który właśnie wtedy przeżywał swoje najlepsze piłkarskie dni. W efekcie Amoros zagrał jedynie 105 minut w czasie tego turnieju. Dwa lata później był już podstawowym zawodnikiem drużyny narodowej, która na Mundialu 1986 zdobyła brązowy medal.
W latach 1982-1992 w reprezentacji rozegrał 82 mecze i strzelił 1 gola.
- 1980-89 –
AS Monaco - 1989-93 – Olympique Marsylia
- 1993-95 – Olympique Lyon
- 1995-96 – Olympique Marsylia
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Francji 1982 i 1988 oraz Puchar Francji 1985 z AS Monaco
- mistrzostwo Francji 1990, 1991 i 1992, finał Pucharu Francji 1991 oraz finał Pucharu Mistrzów 1991 z Olympique Marsylia
- mistrzostwo Europy 1984, III miejsce na Mundialu 1986 oraz IV miejsce na Mundialu 1982 z reprezentacją Francji
W pierwszej lidze francuskiej rozegrał 429 meczów.
1 Baratelli • 2 Amoros • 3 Battiston • 4 Bossis • 5 Janvion • 6 Lopez • 7 Mahut • 8 Trésor • 9 Genghini • 10 Platini • 11 Girard • 12 Giresse • 13 Larios • 14 Tigana • 15 Bellone • 16 Couriol • 17 Lacombe • 18 Rocheteau • 19 Six • 20 Soler • 21 Castaneda • 22 Ettori • trener: Hidalgo
1 Martini • 2 Amoros • 3 Silvestre • 4 Petit • 5 Blanc • 6 Casoni • 7 Deschamps • 8 Sauzée • 9 Papin • 10 Fernandez • 11 Perez • 12 Cocard • 13 Boli • 14 Durand • 15 Divert • 16 Vahirua • 17 Garde • 18 Cantona • 19 Rousset • 20 Angloma • trener: Platini
