Martin Peters
Z Wikipedii
Martin Stanford Peters (ur. 8 listopada 1943 w Londynie), angielski piłkarz, skrzydłowy lub pomocnik. Mistrz świata z roku 1966.
W latach 1959-1970 był piłkarzem West Ham United. W pierwszym zespole debiutował w 1962 i w następnych latach w 302 meczach zdobył 81 bramek. W 1965 wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów. Od 1970, przez pięć sezonów, był piłkarzem Tottenhamu. Największy sukces odniósł w 1972 - Koguty zdobyły wówczas Puchar UEFA. W 1975 odszedł do grającego w drugiej lidze Norwich City. Nowemu zespołowi pomógł w awansie i w jego barwach do 1980 rozegrał 206 spotkań. Karierę kończył w Sheffield United F.C..
W reprezentacji Anglii zagrał 67 razy i strzelił 20 bramek. Debiutował w maju 1966 w meczu z Jugosławią, niedługo przed finałami MŚ. Był ważną częścią zespołu mistrzów świata, choć na boisku pojawił się dopiero w drugim meczu Anglików (z Meksykiem) w turnieju. Począwszy od tego meczu miał pewne miejsce w podstawowej jedenastce i w meczu finałowem, wygranym z RFN 4:2, strzelił jedną z bramek.
Brał udział w MŚ 70. Reprezentacyjną karierę zakończył w 1974, wkrótce po przegranych z Polską eliminacjach MŚ 74 (w meczu na Wembley był kapitanem drużyny).
1 Banks • 2 Cohen • 3 Wilson • 4 Stiles • 5 J. Charlton • 6 Moore • 7 Ball • 8 Greaves • 9 B. Charlton • 10 Hurst • 11 Connelly • 12 Springett • 13 Bonetti • 14 Armfield • 15 Byrne • 16 Peters • 17 Flowers • 18 Hunter • 19 Paine • 20 Callaghan • 21 Hunt • 22 Eastham • trener: Alf Ramsey
1 Banks • 2 Newton • 3 Wilson • 4 Mullery • 5 Labone • 6 Moore • 7 Ball • 8 Hunt • 9 B. Charlton • 10 Hurst • 11 Peters • 12 Stepney • 13 West • 14 Knowles • 15 J. Charlton • 16 Wright • 17 Stiles • 18 Summerbee • 19 Hunter • 20 Bell • 21 Greaves • 22 Thompson • trener: Ramsey
