Matuzalem
Z Wikipedii
Matuzalem, Metuszelach (hebr. מְתוּשָׁלַח) - postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie, mający żyć 969 lat.[1]
Matuzalem występuje w Księdze Rodzaju, w rozdziale 5, w wersach 21-27. Był synem Henocha, ojcem Lamecha i dziadkiem Noego.
Długowieczność Matuzalema stała się przysłowiowa, np. w zwrotach "matuzalowy/matuzalemowy wiek", "matuzalowe/matuzalemowe lata".
Wiek Matuzalema, jak też innych postaci biblijnych, prawdopodobnie był bardziej zbliżony do współczesnych. Różnica może wynikać z błędu w tłumaczeniu, najprawdopodobniej wiek ten był wyrażony w latach księżycowych a nie słonecznych, co daje ponad 12 razy większą wartość. Jeśli to przypuszczenie jest prawdziwe, to Matuzalem żyłby około 78 lat; dożycie takiego wieku w czasach biblijnych było rzadko spotykane. Najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem długowieczności patriarchów i innych postaci biblijnych jest sposób obliczania ich wieku, typowy dla tamtego czasu i miejsca. Na wiek głowy rodziny składały się lata przeżyte zarówno przez niego samego jak i przez wszystkich jego żyjących potomków (a może nawet całą rodzinę tj. także żonę, synowe, niewolników).
Pogląd niektórych osób uważających, iż biblijni patriarchowie żyli setki lat, tłumaczony jest przez nich istnieniem korzystnych warunków naturalnych, panującymi na Ziemi przed potopem.
[edytuj] Nawiązania
- W grze fabularnej Wampir: Maskarada jako Matuzalemów określa się wampiry żyjące ponad tysiąc lat, które wycofują się ze społeczności i czasami zapadają w letarg.
- Nazwę Methuselah nosi najstarsze znane żyjące drzewo na świecie
