Michael John Smith
Z Wikipedii
Michael John Smith (ur. 30 kwietnia 1945 w Beaufort w Karolinie Północnej, zm. 28 stycznia 1986 w amerykańskiej przestrzeni powietrznej nad Przylądkiem Canaveral na Florydzie) – kapitan Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pilot wojskowy, uczestnik wojny w Wietnamie, amerykański astronauta, uczestnik programu lotów amerykańskich wahadłowców kosmicznych. Zginął na pokładzie pilotowanego przez siebie wahadłowca Challenger, który 28 stycznia 1986 r. eksplodował 73 sekundy po starcie z Przylądka Canaveral.
Spis treści |
[edytuj] Edukacja i doświadczenie wojskowe
Po ukończeniu w 1963 r. szkoły średniej w Beaufort, wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1967 r. otrzymał I stopień naukowy w dziedzinie taktyki marynarki wojennej. Rok później uzyskał magisterium z inżynierii lotniczej w Podyplomowej Szkole Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w Monterey. Ukończył szkolenie dla pilotów odrzutowców bojowych w Kingsville w Teksasie, otrzymując uprawnienia pilota wojskowego w maju 1969 r. Został przydzielony do Dowództwa Szkoleń Odrzutowców Zaawansowanych, gdzie jako instruktor służył od maja 1969 r. do marca 1971 r. Przez kolejne dwa lata pilotował samoloty A-6 Intruder oraz walczył nad Wietnamem jako pilot 52 Szwadronu Szturmowego, stacjonującego na pokładzie lotniskowca USS Kitty Hawk. W 1974 r. ukończył Szkołę Pilotów Testowych Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, po czym został przydzielony do Kierownictwa Badań Lotnictwa Uderzeniowego w bazie lotniczej marynarki wojennej Patuxent River w stanie Maryland, gdzie pracował nad systemami naprowadzania do pocisków A-6E TRAM oraz CRUISE. Do Szkoły Pilotów Testowych Marynarki Wojennej powrócił w 1976 r. i tamże ukończył 18-miesięczny kurs jako instruktor. Po opuszczeniu Patuxent River został oddelegowany do 75 Szwadronu Szturmowego, gdzie służył jako oficer wsparcia operacyjnego, podczas dwóch misji na Morzu Śródziemnym na pokładzie lotniskowca USS Saratoga. W swej karierze lotniczej pilotował 28 różnych typów samolotów cywilnych i wojskowych, spędzając w powietrzu 4867 godzin.
[edytuj] Doświadczenie w NASA
Jako kandydat na astronautę został wybrany podczas rekrutacji w maju 1980 r. Po rocznym treningu i okresie próbnym w sierpniu 1981 r. został zakwalifikowany jako pilot wahadłowców. Zanim zasiadł za sterami tych pojazdów, pracował jako kierownik w Laboratorium Zespolonej Awioniki Wahadłowca, zastępca kierownika Wydziału Operacji Lotniczych, asystent techniczny Dyrektora Zarządu Lotów Operacyjnych. Został też oddelegowany do Astronautycznego Biura Rozwoju i Grup Testowych. Jego pierwszym lotem, do którego został przydzielony, była misja STS-51-L na pokładzie wahadłowca Challenger. Jednocześnie otrzymał też przydział do misji STS-61-L, zaplanowanej na jesień 1986 r. W obu przypadkach powierzono mu stanowisko pilota wahadłowca. Nie zdołał jednak wziąć udziału w drugiej z tych misji. Zginął podczas swego pierwszego lotu kosmicznego, gdy znajdujący się w fazie wznoszenia wahadłowiec Challenger, eksplodował 73 sekundy po stracie z Przylądka Canaveral. Podczas tego wydarzenia wraz z nim śmierć poniosło sześcioro pozostałych członków załogi: Francis Scobee, Judith Resnik, Ronald McNair, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis oraz Christa McAuliffe. Był autorem ostatnich słów zarejestrowanych przez pokładowe rejestratory dźwięku, na ułamki sekund przed eksplozją. Zaniepokojonym tonem zdążył wypowiedzieć jedynie: "Uh-Oh". Była to najprawdopodobniej reakcja na zaobserwowany przez niego w ostatniej chwili drastyczny spadek ciśnienia paliwa w zbiorniku zewnętrznym.
[edytuj] Pozostałe informacje
Uhonorowany wieloma odznaczeniami m.in. Medalem Wybitnej Zasługi Obronnej (pośmiertnie), Krzyżem Lotnictwa Marynarki Wojennej, 3 Medalami Lotnictwa, 13 Medalami Lotnictwa Uderzeniowego, Medalem Dowództwa Marynarki Wojennej z "V", Pochwałą Jednostki Marynarki Wojennej oraz Wietnamskim Krzyżem Walecznych z Srebrną Gwiazdą. Pośmiertnie odznaczony również Medalem Honoru Kongresu Stanów Zjednoczonych. Swój wolny czas lubił poświęcać na bieganie, grę w tenisa oraz squash, a także majsterkowanie stolarskie. Pozostawił żonę Jane i osierocił 3 dzieci. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington w sektorze 7-A.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia na stronie NASA (en)
- Biogram na stronie Spacefacts (strona w języku angielskim).
