Mieczysław Lisiński

Z Wikipedii

ks.kan. Mieczysław Karol Lisiński

Data urodzenia	1877
Data śmierci	1957
prezes rady miasta
Okres urzędowania	od 1 listopada 1918 do 1925
Przynależność polityczna	Polska Organizacja Wojskowa
Poprzednik	Andrzej Lubomirski
Następca	Jan Harlender
przewodniczący komisji zdrowia
Okres urzędowania	od 1933 do 1939
Poprzednik	Stanisław Wojciechowski(aptekarz)
Następca	Stanisław Bylina

Mieczysław Karol Lis (1877-1957) – polski ksiądz katolicki, przewodniczący Polskiej Organizacji Wojskowej, radny miejski oraz rektor kościoła Św. Ducha. Urodził się 30 października 1877 w parafii Żołynia koło Łańcuta jako syn Jana Lisa i Cecylii z Krzyżaków. Chrzestnymi byli Zofia Mościcka i Jan Bielecki. W 1885 ukończył szkołę powszechną w Żołyni a w 1888 gimnazjum klasyczne w Rzeszowie. Dekretem namiestnictwa we Lwowie z 16 listopada 1896 zmienił nazwisko z Lis na Lisiński. Po zdaniu matury wstąpił do Diecezjalnego Seminarium Duchownego w Przemyślu. 22 lipca 1900 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Józefa Sebastiana Pelczara. Pracę duszpasterską rozpoczął wpierw w parafii Wielowieś, a następnie po trzech latach udał się do kościoła św. Trójcy w Przemyślu. Pełnił tam funkcje katechety, rektora i kapelana Sióstr Benedyktynek. 18 września 1906 otrzymał nominację na zastępce ks. dr. Mateusza Czopra. W 1914 r. nadano mu tytuł kanonika. W 1917 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1918 wszedł w skład Reprezentacji Rządu Polskiego w Jarosławiu. Werbował razem z innymi młodzież do obrony Lwowa i Przemyśla. 1 września 1924 otrzymał nominację na stałego katechetę w I gimnazjum. Organizował spotkania historyczne. W latach 1933-1939 był radnym miejskim. Założył dwa domy dla sierot polskich. W 1924 roku został obdarzony przywilejem używania Rokiety i Montoletu. 2 lipca 1945 r. objął kościół św. Ducha w Jarosławiu. Odnowił zniszczony rektoriat przy pomocy swoich przyjaciół. Wprowadził szopkę bożonarodzeniową i Grób Pański. W 1950 zrzekł się kierowania domami dla sierot, które przeszły pod zarząd "Caritasu". W 1956 r. udał się do Szczawnicy w celu podratowania zdrowia. Zmarł 18 stycznia 1957 w Jarosławiu na chorobę nowotworową. Pochowany na Starym Cmentarzu. Nazwany został ojcem ubogich i sierot. Decyzją Rady miasta I kadencji ulicę, gdzie mieścił się drugi dom dla sierot, nazwano jego imieniem.

Zobacz też
Polska Organizacja Wojskowa
I LO im. Mikołaja Kopernika w Jarosławiu
kościół św. Ducha w Jarosławiu
Dom Sierot Polskich im. Komitetu Biskupio-Książęcego w Jarosławiu
Dom Sierot Polskich im.dra. Adolfa i Eugenii z Dietziusów w Jarosławiu

Literatura:

Bronisław Dierżyński "Ojciec ubogich i sierot ks.kan. Mieczysław Lisiński i jego dzieło" Rocznik SMJ 1986-1993 tom XII Jarosław 1994
Bronisław Dierżyński "ks. kan. Mieczysław Lisiński i jego dzieło'" Kraków 1988
Marzena Kaplita "Działalność społecznika ks. kan. Mieczysław Lisiński w Jarosławiu" Kraków 2002 praca magisterska
ks. Mieczysław Lisiński "Noc przełomowa z 31 X na 11 XI 1918 w Jarosławiu" Jarosław 1928
Stanisław Sobocki "Sylwetki ludzi wielce zasłużonych dla miasta i ziemi Jarosławskiej w XX wieku" Jarosław 2003
O. Eugeniuysz Hieronim Wyczawski OFM "ks. Mieczysław Lisiński ojciec ubogich 1877-1957" Warszawa 1987
Janina Nowak "Horyzonty życia" Jarosław 1998