Ministrant

Z Wikipedii

Ministrant (od łacińskiego ministro, -are; -avi; -atum - służyć, posługiwać, pomagać) – w Kościele katolickim: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraz nabożeństw. Ministranci są wiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.

Stroje ministrantów są różnorodne, lecz powinny być zatwierdzone przez biskupa. Wzorem, przewidzianym przez księgi liturgiczne jest alba, lub komża włożona na sutannę.

Spis treści 1 Stopnie formacji ministranckiej (funkcje) 2 Ministrantki w Polsce 3 Patroni ministrantów: 4 Modlitwy ministranckie 4.1 Modlitwa ministranta przed Mszą Świętą 4.2 Modlitwa ministranta po Mszy Świętej 5 Zobacz też 6 Przypisy 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Stopnie formacji ministranckiej (funkcje)

• kandydat - nie nosi jeszcze komży, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa zazwyczaj rok;
• choralista - daje wiernym sygnały do przyjęcia odpowiednich postaw ciała za pomocą kołatek, dzwonków i gongów;
• ministrant światła (inaczej lucyferariusz; z łac. lux, cis - światło) - opiekuje się świecami, posługuje do nich;
• ministrant księgi (inaczej librysta lub manduktor; z łac. libra - księga) - dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale;
• ministrant ołtarza - posługuje przy naczyniach liturgicznych ; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego okruszyny nie spadły na ziemię;
• ministrant krzyża (inaczej krucyferariusz z łac. crux, cis - krzyż) - nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej :
• lektor - ministrant Słowa Bożego - proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej;
• psałterzysta - wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• kantor - intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• ceremoniarz - mistrz ceremonii - jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi;
• animator liturgiczny - jest osobą dorosłą, po specjalnym kursie; opiekuje się grupą ministrantów.

Oczywiście, ministrant może wykonywać zadania przewidziane dla stopni niższych, oraz, gdy nabył już stosowne umiejętności, te przewidziane dla stopni wyższych.

Można wyróżnić także inne funkcje:

• turyferariusz - odpowiedzialny jest za kadzielnicę (trybularz): jej przygotowanie i utrzymanie w czystości;
• nawikulariusz - służy razem z turyferariuszem - niesie kadzidła w naczyniu, zwanym "łódką";
• ministrant wody - nosi kociołek z woda święconą: podczas aspersji (pokropienia wiernych woda święconą) oraz błogosławieństw i poświęceń
• ministrant mitry - podczas mszy sprawowanej przez infułata lub biskupa - trzyma mitrę lub infułę w momentach liturgii, gdy ten jej nie używa;
• ministrant pastorału - podczas mszy pod przewodnictwem biskupa trzyma pastorał w momentach liturgii, gdy ten go nie używa.

[edytuj] Ministrantki w Polsce

W Polsce od 1994 funkcje ministrantów mogą pełnić również kobiety, jeśli w danej diecezji zezwolił na to ordynariusz. Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała 15 marca 1994 List ogólny do przewodniczących Konferencji Biskupów na temat posługi świeckich w liturgii, zgodnie z którym poszczególni biskupi mogą w swoich diecezjach zezwolić na posługę przy ołtarzu także kobietom. Warunkiem takiego zezwolenia są "prawdziwe potrzeby parafii i dobro wiernych"^[1].

[edytuj] Patroni ministrantów:

• Tarsycjusz,
• Dominik Savio,
• Jan Berchmans,
• Alojzy Gonzaga,
• Stanisław Kostka.

[edytuj] Modlitwy ministranckie

[edytuj] Modlitwa ministranta przed Mszą Świętą

Oto za chwilę przystąpię do Ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić.Proszę Cię Panie Jezu o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko tobie. Amen.

[edytuj] Modlitwa ministranta po Mszy Świętej

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

[edytuj] Zobacz też

• Akolita, Lektor

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Króluj nam, Chryste - ogólnopolski miesięcznik dla ministrantów
• Portal Liturgicznej Służby Ołtarza - eministrant - strona dla ministrantów z całej Polski, informacje o Duszpasterstwach Ministrantów