Most kolejowy im. Ernesta Malinowskiego w Toruniu
Z Wikipedii
Most kolejowy na rzece Wiśle w Toruniu, w ciągu linii kolejowej Poznań - Olsztyn - Skandawa (GP). Most znajduje się między stacjami Toruń Główny i Toruń Miasto. Długość mostu wynosi 997 m, rozpiętość przęseł 94,16 m. 5 przęseł plus estakada nad Kępą Bazarową w kształcie łuku.
[edytuj] Historia
Wybudowany w 1872, używany od 1873. Wiązało się to z budową linii kolejowej z Poznania do Olsztyna i Wystrucia. Był to most kolejowo-drogowy. Posiadał po jednym pasie drogowym i kolejowym, konieczne więc były "mijanki" przed wjazdem. Na skrajnych filarach mostu, zarówno od strony miasta, jak i po przeciwnej stronie Wisły wznoszą się po dwie czworoboczne wieże, obecnie jedno-, a pierwotnie trójkondygnacyjne; druga kondygnacja posiadała w narożach nadwieszone wieżyczki, najwyższa była okrągła i zwieńczona krenelażem.
Do roku 1920 w niszach wież stały posągi - od strony południowej króla pruskiego Fryderyka II i cesarza Wilhelma I, od strony miasta posągi mistrzów krzyżackich Hermana Balka i Hermanna von Salzy; poniżej posągów wielkich mistrzów znajdowały się płaskorzeźby ze scenami podboju Prusów przez zakon krzyżacki.
Do 1934 był to jedyny most w Toruniu, służył dla ruchu kolejowego, pieszego i kołowego. Od momentu zbudowania mostu drogowego w 1934 r. zamknięty dla ruchu kołowego, położono drugi tor kolejowy.
W czasie wojny był dwukrotnie wysadzany - przez Polaków w 1939 i Niemców w 1945 r. W 1948 odbudowany.
[edytuj] Użytkowanie obecne
Most jest użytkowany do dziś, wyłącznie w celach kolejowych. Obecnie także jest oficjalnie zamknięty dla ruchu pieszego, lecz istnieje możliwość przejścia chodnikiem z krat stalowych po wschodniej stronie.
W 1999 patronem mostu został Ernest Malinowski.
Zobacz też: Mosty w Toruniu
