Niemiecki Dom Żołnierza
Z Wikipedii
Niemieckie Domy Żołnierza (DSH, Deutsche Soldatenhaus, Soldatenheim) - sieć domów spełniających rolę hotelu, restauracji, teatru oraz domu publicznego w okupowanej Europie w latach 1939-1945, przeznaczonych dla urlopowanych żołnierzy niemieckich.
Kierowane do nich były m.in. kobiety z terenów okupowanej Polski zatrzymane podczas łapanek. W procederze tym brali udział funkcjonariusze Arbeitsamt, którzy sporządzali imienne listy kobiet przeznaczonych do niemieckich domów publicznych w DSH, oraz do niemieckich domów publicznych w obozach koncentracyjnych. Domy publiczne w liczbie ponad 500, gdzie przetrzymywano co najmniej 35 000 kobiet, pozostawały pod kontrolą Waffen-SS bądź Wehrmachtu. Chore więźniarki były mordowane zastrzykami fenolu lub kierowane do komór gazowych. Pod koniec wojny w ramach tzw. akcji antywenerycznej wiele więźniarek, jako tzw.geheimnistragerinen, zostało zamordowanych. Kobiety te często były tatuowane napisem Feld Hure lub FH.
