Nieszpory
Z Wikipedii
Nieszpory (łac., vesperae od vesper - wieczór) - w Kościele katolickim przedostatnia część modlitwy brewiarzowej, odmawiana w porze wieczornej. W prawosławiu nabożeństwo rozpoczynające każdy dzień liturgiczny (zgodnie z: Rdz 1,5 "I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy"). Umieszczane jest między Noną (dziewiątą godziną kanoniczną) a Kompletą (gr. apodeipnon, cs. powieczerije).
W katolicyzmie nieszpory składają się z hymnu, trzech psalmów poprzedzonych i zakończonych antyfonami, czytania, responsorium oraz kantyku Najświętszej Maryi Panny (Magnificat).
W Polsce przyjęły się tzw. nieszpory ludowe, czyli wieczorne nabożeństwo odprawiane w kościołach w niedziele i święta, dla których charakterystyczny jest archaiczny, rymowany przekład psalmów.
W Kościołach wschodnich przyjęła się odmienna forma nieszporów, zwanych Wieczernią.
Składają się one z troparionów, kondakionów, litanii zwanych ekteniami, psalmów: Błogosław duszo moja Pana (cs. Błahosłowi dusze moja Hospoda), Błogosławiony mąż (cs. Błażen muż) i Panie, wołam do Ciebie, usłysz mnie (cs. Hospodi wozzwach k Tiebie, usłyszy mia). Są też czytania ze Starego Testamentu, prokimeny, Ewangelia i homilia. Śpiewany jest również Kantyk Symeona, hymn zwany Trisagionem, antyfona Niech imię Pana będzie błogosławione teraz i na wieki (cs. Budi imia Hospodnie błahosłowieno ot nynie i do wieka) oraz Modlitwa Pańska (Ojcze nasz).