Nikołaj Sołłohub
Z Wikipedii
Nikołaj Sołłohub (także Sołłogub) (ur. 1883 - zm. 1937) - radziecki wojskowy w stopniu komandarma 2 rangi (dowódcy armii 2 stopnia),
Pochodził ze starego rodu litewskiego, całkowicie zrusyfikowanego w XIX wieku. oficer armii carskiej.
Ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego. Walczył w czasie I wojny światowej.
W czerwcu 1918 wstąpił do Armii Czerwonej. W czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 dowódca 16 Armii. Bezskutecznie próbował zdobyć Warszawę. Podczas odwrotu znad Wisły jego armia uległa kompletnemu rozbiciu. Mimo tych niepowodzeń uważny za jednego z najzdolniejszych dowódców sowieckich tego okresu. Szef sztabu Frontu Zachodniego u marszałka M. Tuchaczewskiego.
W 1922 został oskarżony o spisek, aresztowany i zwolniony z wojska. Po śledztwie zrehabilitowany i przywrócony do służby.
W 1937 padł ofiarą czystek stalinowskich w armii (według innych źródeł zmarł śmiercią naturalną).
[edytuj] Bibliografia
J. Odziemkowski Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919 - 1920 oficyna Wydawnicza Rytm warszawa 2004
