Nikołaj Suchozanet
Z Wikipedii
Nikołaj Onufrijewicz Suchozanet (ros. Николай Онуфриевич Сухозанет) (ur. 1794, zm. 22 lipca/3 sierpnia/ 1871) - rosyjski generał artylerii 1852, generał adiutant 1856, minister wojny, namiestnik Królestwa Polskiego w 1861 r.
W armmii służył od 1811 w artylerii. W latach 1812-1814 brał udział w wojnie ojczyźnianej i w wojnie z napoleońską Francją, walczył w szwadronie artylerii konnej. W czasie tłumienia powstania listopadowego, odznaczył się w 1831 r. w bitwie pod Ostrołęką. Od 1849 r. został zwierzchnikiem artylerii armii rosyjskiej. W czasie wojny krymskiej mianowany w 1855 r. dowódcą korpusu, później dowódca Armii Południowej. W 1856 r. został ministrem wojny. W 1861 r. zwolniony z funkcji ministra. W okresie kierowania Armią było prowadzone szereg reform w wojsku, majacych na celu ograniczenie rozchodów (likwidacja nadawania ziem, skrócenie służby wojskowej żołnierzy do 15 lat). Suchozanet nie posiadał dostatecznego przygotowania administracyjnego i był nieświadomy prowadzonych reform, w związku z czym został zdjęty ze stanowiska ministra. Został wyznaczony namiestnikiem Królestwa Polskiego. Wprowadził tam system terroru wobec społeczeństwa polskiego i kościoła katolickiego, w okresie niepokojów, poprzedzających wybuch powstania styczniowego.
Namiestnicy Królestwa Polskiego od 1815 do 1874 roku
Wasyl Łanskoj • Józef Zajączek • vacat • Iwan Dybicz • Iwan Paskiewicz • Michaił Gorczakow • Nikołaj Suchozanet • Karol Lambert • Aleksandr Lüders • Konstanty Mikołajewicz Romanow • Fiodor Berg