Nirvana

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy grupy muzycznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Nirvana
Cobain i Novoselic w 1992, podczas MTV Video Music Awards
Rok założenia	1987
Rok rozwiązania	1994
Pochodzenie	Stany Zjednoczone, Aberdeen
Gatunek	Grunge, Rock alternatywny
Aktywność	1987-1994
Wytwórnia płytowa	Geffen Records Sub Pop
Powiązania	Foo Fighters Sweet 75 Fecal Matter Eyes Adrift Flipper
Ostatni skład
Kurt Cobain † Krist Novoselic Dave Grohl
Poprzedni członkowie
Aaron Burckhard Chad Channing Dale Crover Dave Foster Dan Peters Jason Everman Pat Smear
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Nirvana- amerykański zespół rockowy, utworzony przez gitarzystę i wokalistę Kurta Cobaina i basistę Krista Novoselica w Aberdeen, w stanie Waszyngton. Przez Nirvanę przetoczyło się wielu perkusistów, jednak najdłużej utrzymał się na tym miejscu dopiero Dave Grohl, który dołączył do grupy w 1990 roku.

Wraz z singlem, pochodzącym z Nevermind, "Smells Like Teen Spirit" wydanym w 1991, Nirvana stała sie przedstawicielem nurtu, wywodzącego się z rocka alternatywnego, grunge. Inne zespoły z Seattle (gdzie narodziła się ta muzyka), takie jak Alice in Chains, Pearl Jam czy Soundgarden również zyskały popularność,w rezultacie, rock alternatywny stał się dominującym gatunkiem muzyki w radiu i w telewizji w Stanach Zjednoczonych we wczesnej połowie lat dziewięćdziesiątych. Jako frontman Nirvany, Kurt Cobain, został nazwanym tak tzw. "rzecznikiem pokolenia", natomiast sam zespół stał się "głosem Pokolenia X ^[1]. Cobain, nie był zadowolony z nastałej sytuacji, jaką było powszechne uwielbienie Nirvany, w 1993 roku zespół wydał anty komencyją płytę In Utero.

Po śmierci lidera, Nirvana wydawała jeszcze, przez krótki czas albumy, jednak dopiero po ośmiu latach ukazała się niepublikowana wcześniej piosenka You Know You're Right, która została nagrana na demo w styczniu 1994. Od czasu debiutu, zespół sprzedał ponad 50 milionów swoich nośników^[2].

[edytuj] Historia

[edytuj] Wczesne lata

Cobain i Novoselic spotkali się w 1985 roku, na koncercie grupy, którego oboje byli fanami, The Melvins. Po kilku nieudanych próbach założenia zespołu, założyli trio, które uzupełniał perkusista Aaron Burckhard, tworząc pierwsze wcielenie tego, co później stało się Nirvaną. Cobain opisał później muzykę, którą grali jako połączenie Gang of Four i Scratch Acid^[3]. W ciągu kilku następnych miesięcy Burckhard został zastąpiony przez Dale Crovera z The Melvins. Wraz z nowym perkusistą Nirvana nagrała pierwsze demo. Po tym wydarzeniu w grupie doszło do kolejnych zmian personalnych - nowym bębniarzem został, na krótko, Dave Foster.

Na początku zespół nosił różne nazwy. Począwszy przez Skid Row, Pen Cap Chew, Bliss na Ted Ed Fred skończywszy. Ostatecznie, w 1988 roku, grupa przybrała nazwę Nirvana. Cobain powiedział, że została ona wybrana dlatego, że chciał: "aby nazwa była piękna lub całkiem miła, a nie w rodzaju nazwy średniego, świńskiego/wulgarnego punk rocku jak np. Angry Samoans"^[4]. Nirvana występuje pod nowym szyldem już w marcu, tego samego roku. Kilka miesięcy później do grupy dołącza, nowy perkusista Chad Channing.

Pierwszym singlem Nirvany był Love Buzz/Big Cheese, wydany w 1988 roku, w niezależnej wytwórni płytowej Sub Pop. W następnym roku zespół wydał swój debiutancki album "Bleach". Aby nagrać płytę zespół zwrócił się do lokalnego producenta, Jacka Endino, który rejestrował ich pierwsze demo. "Bleach" został w dużym stopniu zainspirowany przez The Melvins oraz przez ciężki dirge-rock Mudhoney i przez rock lat siedemdziesiątych, Black Sabbath czy Led Zeppelin. W wywiadzie z Rolling Stone, w 2001 roku, Novoselic, że na zespół najbardziej wpłyneły taśmy takich zespołów The Smithereens, z jednej strony z drugiej przez grający black metal zespół, Celtic Frost. Najprowdopodobniej ta kombinacja wywarła największy wpływ na kształt debiutu^[5]. Bleach stał się bardzo lubianym i często puszczanym w radiach albumem, dał też kilka wskazówek, gdzie grupa znajdzie się dwa lata później.

Pieniądze za sesje nagraniową, wymienione 606,17 dolarów w książeczce płyty, dostarczył gitarzysta Jason Everman. Dylan Carlson zospoznał Cobaina i Everman. Gitarzysta zaczął pokazywać się wraz zespołem oraz oferował pieniądze na nagranie albumu^[6]. Choć w rzeczywistości Everman nie grał na albumie, był zapisywany jako gitarzysta w książeczce płyty, ponieważ, zgodnie ze słowami Novoselica, "chcieli aby aby zadomowił się w zespole"^[7]. Po wydaniu Bleach, Everman miał krótki i kontrowersyjny pobyt w zespole jako drugi gitarzysta.

W wywiadzie z 1989 roku, Cobain zauważa, że muzyka zespołu się zmienia. "Na początku utwory były naprawdę wściekłe... Ale jak czas, że utwory są coraz cięższe i cięższe jak i jest taki, że są coraz się szczęśliwsze i szczęśliwsze. Piosenki poruszają teraz tematy konfliktów w relacji emocjonalnych między ludźmi"^[8]. W kwietniu 1990 roku, zespół rozpoczął współpracę z producentem Butchem Vigem w Smart Studios w Madison w stanie Wisconsin, w ramach kontynuacji Bleach^[9]. Podczas sesji Kurt i Krist stali się niezadowoleni z Channing- jako perkusisty, Channing wyrażał swoją frustrację nie aktywnie angażował się w pisanie piosenek^[10]. Nie długo po zakończeniu nagrań, Channing odszedł z Nirvany. Po kilku tygodniach z Dale Croverem z The Melvins jako bębniarza, grupa wynajeła kolejnego perkusistę z grupy Mudhoney- Dana Peters, z ktorym zarejestrowali utwór Sliver. Kilka tygodni później Buzz Osborne z The Melvins przedstawił im Dave Grohla, który szukał nowego zespołu po nagłym rozpadzie waszyngtońskiej grającej hardcore punk grupy Scream^[11]. Kilka dni po przybyciu do Seattle, Cobain i Novoselic, przesłuchali Grohla, Novoselic przyznał później: "Po dwóch minutach wiedzieliśmy już, że on zostanie nowym perkusistą"^[12].

[edytuj] Sukces

Nie zadowolona z Sub Pop, Nirvana postanowiła poszukać większej wytwórni płytowej^[13]. Po wielokrotnych namowach Kim Gordon z Sonic Youth, zespół podpisał kontrakt z Geffen Records, w 1990 roku^[14]. Później grupa rozpoczęła nagrywanie swojej pierwszej płyty- Nevermind- pod szyldem wielkiej wytwórni. Zaoferowano im wielu producentów muzycznych jednak ostatecznie wybrano Butcha Viga^[15]. Zamiast nagrywać w Vig's Madison studio, gdzie nagrywali już w 1990 roku, zespół przeniósł się do Sound City Studios w Van Nuys w stanie Kalifornia. Przez dwa miesiące Nirvana pracowała nad kształtem wydawnictwa. Niektóre utwory były w repertuarze zespołu od roku jak np. "In Bloom" czy "Breed", podczas gdy innym piosenką takim jak "On a Plain" czy "Stay Away", brakowało gotowych tekstów, aż przez pół okresu nagrywania ^[16]. Gdy sesja nagraniowa została ukończona Vig i zespół, określali kombinacje albumu. Jednakże sesje uruchomiły opóźnienia i wynikające mixy uznano za niewystarczające. Andy Wallace, najbardziej znany ze współpracy ze Slayerem został poproszony o stworzenie ostatecznego kształtu płyty. Po wydaniu albumu, członkowie Nirvany, wyrazili niezadowolenie ze wzniesionych poprawek^[17].