Oblężenie Lwowa (1672)
Z Wikipedii
| Oblężenie Lwowa wojna polsko-turecka 1672-1676 |
|||||||||||||
| Data | 20 września - 6 października 1672 | ||||||||||||
| Miejsce | Lwów | ||||||||||||
| Wynik | oblężenie zakończyło się po zapłaceniu przez miasto wysokiego okupu | ||||||||||||
| Terytorium | Ruś Czerwona | ||||||||||||
|
|||||||||||||
| II wojna polsko-turecka 1672-1676 |
|---|
|
Ładyżyn (1672) - Humań (1672) - Kamieniec Podolski (1672) - Korzec (1672) - Lwów - wyprawa na czambuły (1672) - Krasnobród (1672) - Narol (1672) - Niemirów (1672) - Komarno (1672) - Petranka (1672) - Kałusz (1672) - Chocim (1673) - Lesienice (1675) - Trembowla (1675) - Wojniłów (1675) - Żurawno (1676) |
Oblężenie Lwowa miało miejsce 20 września - 6 października 1672 podczas wojny polsko-tureckiej 1672-1676.
Po upadku Kamieńca Podolskiego armia turecko-tatarsko-kozacka ruszyła w głąb Polski. Tatarzy oraz część odziałów kozackich i tureckich wzięła udział w pustoszeniu kraju. Lwów 20 września obległa armia kozacka Piotra Doroszenki i armia turecka Kapłana-baszy (łącznie około 50 000 żołnierzy). Garnizonem Lwowa liczącym 500 żołnierzy (oprócz mieszczan i chłopów) dowodził Eliasz Jan Łącki.
Oblegający Lwów Kozacy i Turcy natychmiast przystąpili do ostrzeliwania miasta z dział i prowadzenia prac minerskich, nie rezygnując przy tym ze szturmów. Po jednym z nich padł 27 września Wysoki Zamek, jednak następnego dnia obrońcy odzyskali stratę. Prowadzony konsekwentnie ostrzał artyleryjski doprowadził 29 września do powstania znacznego wyłomu w murach twierdzy. Od 30 września przystąpiono do rozmów zakończonych układem z 6 października. Wojska oblegające w zamian za wysoki okup zgodziły się odstąpić od miasta.
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
- Fryderyk Papée - Historia miasta Lwowa w zarysie [1]
