Oblężenie Parnawy
Z Wikipedii
| Oblężenie Parnawy Wojna polsko-szwedzka 1600-1611 |
|||||||||||||
| Data | 28 lutego - 2 marca 1609 | ||||||||||||
| Miejsce | Parnawa | ||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Litwinów | ||||||||||||
| Przyczyna | spór o Inflanty i o dominium Maris Baltici | ||||||||||||
| Terytorium | Inflanty (dzisiejsza Estonia) | ||||||||||||
|
|||||||||||||
| Wojna polsko-szwedzka 1600-1611 |
|---|
|
Kieś - Kokenhuza - Wolmar - Fellin - Rewel - Biały Kamień (oblężenie) - Rakvere - Biały Kamień - Kircholm - Gawia/ Dyjament (1608) - Parnawa - Salis - Gawia/ Dyjament (1609) |
Oblężenie Parnawy miało miejsce 28 lutego - 2 marca 1609 podczas wojny polsko-szwedzkiej 1600-1611.
Po 6 dniach marszu z Salis (obecnie Salacgrīva) bezdrożami i lasami liczące około 2000 żołnierzy wojsko hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza o północy z 28 lutego na 1 marca znalazło się milę od Parnawy.
Przygotowani przez swego wodza Litwini ruszyli cicho w kierunku miasta, licząc, że uda się zaskoczyć załogę. Gdy okazało się, że broniąca Parnawy załoga szwedzka zachowuje czujność, hetman zatrzymał swe siły w lesie i nakazał całkowitą ciszę. Ponieważ hetman zabronił rozpalania ognisk wojsko czekało godzinami głodne i zmarznięte z powodu silnego i zimnego wiatru.
O północy Chodkiewicz ruszył na Parnawę i zaskoczył załogę. Zanim Szwedzi zorientowali się w sytuacji Litwini wysadzili trzy bramy miejskie i wdarli się do miasta. Doszło do walki wręcz, a Litwini parli na zamek. Gdy dotarli na miejsce, podpalili bramę zakmową.
Szwedzi nie widząc szans na dalszą obronę 2 marca skapitulowali. Straty szwedzkie wyniosły 100 zabitych i 300 jeńców, natomiast Litwini stracili 45 żołnierzy. Spośród jeńców szwedzkich 155 Szkotów przeszło na służbę w armii litewskiej. Dodatkową zdobyczą były 104 działa, 2 statki handlowe oraz liczne łodzie i barki. Po zdobyciu Parnawy Chodkiewicz zostawił w mieście załogę liczącą 200 żołnierzy i ruszył na Rygę.
[edytuj] Literatura
- Leszek Podhorodecki, "Rapier i koncerz", Warszawa 1985, ISBN 83-05-11452-X, str. 109-110
