Okręty patrolowe projektu 912

Z Wikipedii

ORP "Fala" jako okręt-muzeum

Okręt patrolowy projektu 912, określane też od pierwszego okrętu jako typ Fala, to seria 5 polskich okrętów patrolowych zbudowanych w latach 60. XX wieku w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. W kodzie NATO nosiły oznaczenie typu: 'Obluze' .

Okręty patrolowe projektu 912 były zaprojektowane w Polsce na początku lat 60. - głównym projektantem był inż. Tadeusz Bylewski. Przeznaczone były do pełnienia służby dozorowej na polskich wodach terytorialnych, a na wypadek wojny - do grupowego poszukiwania okrętów podwodnych i ochrony transportu w strefie przybrzeżnej. Uzupełniły one starsze okręty patrolowe projektu 902. Dalszym wariantem pochodnym okrętów proj. 912 były ścigacze okrętów podwodnych projektu 912M.

Okręty proj. 912 były pierwszymi polskimi okrętami, które otrzymały uniwersalne armaty automatyczne AK-230 kaliber 30mm (lecz bez stacji radiolokacyjnych MR-104). Naprowadzanie armat na cel odbywało się za pomocą celownika optycznego Kołonka. Oprócz dwóch podwójnych armat AK-230, okręty uzbrojone były w 12 bomb głębinowych B-1, zrzucanych z podpokładowych zrzutni na rufie. Do wykrywania okrętów podwodnych okręty wyposażone były w podkilową stację hydrolokacyjną Tamir-11.

Nazwa	znak burtowy w PMW (pierwotne, późniejsze)	znak burtowy w MOSG	podniesienie bandery
Fala	OP-301, "321"	SG-321	28. 07. 1965
Szkwał	OP-302, "322"	SG-322	08. 09. 1966
Zefir	OP-303, "323"	SG-323	10. 06. 1967
Zorza	OP-304, "324"	SG-324	31. 01. 1968
Tęcza	OP-305, "325"	SG-325	31. 01. 1968

SG-325

Okręty weszły do służby w latach 1965-1968. Przydzielone zostały początkowo do 6. Brygady Okrętów Wojsk Ochrony Pogranicza (WOP), od 1967 przekształconej w Morską Brygadę Okrętów Pogranicza. W składzie Brygady, okręty proj. 912 wchodziły w skład Bałtyckiego Dywizjonu Okrętów Pogranicza, stacjonującego w Kołobrzegu. Po utworzeniu Straży Granicznej RP w 1991 roku, wszystkie 5 okrętów proj. 912 zostało 18 czerwca 1991 przekazane przez Marynarkę Wojenną do Morskiego Oddziału Straży Granicznej, gdzie weszły w skład Bałtyckiego Dywizjonu Straży Granicznej, stacjonując nadal w Kołobrzegu.

Do 2004 roku trzy okręty tego typu (SG-321, 322, 324) zostały już wycofane ze służby w Straży Granicznej, w tym pierwszy ORP "Fala", który w 1996 został przekształcony w muzeum w Kołobrzegu. Pozostałe dwa zostały nabyte przez prywatne firmy - SG-322 przez firmę Perfekt z Białogardu 11 września 1997, SG-324 przez firmę Ankora z Gdańska 6 kwietnia 1999, jeden z nich jako cywilny "Odys" złomowano w Gdańsku w 2004^[1]. 14 czerwca 2006 wycofano ze służby SG-323.

SG-323 ("Zefir")

[edytuj] Dane techniczne:

Wyporność pełna: 235 t
wymiary: długość / szerokość / zanurzenie - 41,26 / 6,29 / 1,95 m
napęd: 2 silniki wysokoprężne 40DM o mocy nominalnej po 2200 KM, maksymalnej 2500 KM każdy, 2 śruby stałe
prędkość maksymalna 24 w
zasięg: 658 Mm
zapas paliwa: normalny 24,3 t.
załoga: 27
uzbrojenie:
- dwie podwójne armaty AK-230 kalibru 30 mm (2xII) (na okrętach SG-324 i SG-325 w latach 90. zdemontowano jedną armatę)
- 12 bomb głębinowych B-1, zrzucanych z dwóch podpokładowych zrzutni
- 4 miny morskie AMD-1000 lub dalsze 12 bomb głębinowych na pochylniach montowanych na 2 torach minowych