Opolanie

Z Wikipedii

Próba lokalizacji plemion zachodniosłowiańskich występujących na ziemiach polskich z Geografa Bawarskiego (845 r.), Opolanie (57), wg Herrmannana i Łowmiańskiego

Opolanie – plemię słowiańskie należące do Słowian zachodnich. Zamieszkiwało tereny nad górną Odrą, głównym ich grodem było Opole. Wzmiankowani w poł. X w. w tzw. Geografie Bawarskim. Wymieniani wśród 6 innych plemion śląskich, obok Dziadoszan, Ślężan, Gołęszyców, Bobrzan, Trzebowian i Głupczyców.

Wg Geografa Bawarskiego władali 20 grodami na Górnym Śląsku. Przypuszcza się, że ewentualnym miejscem kultu plemiennego Opolan mogła być Góra Świętej Anny. Terytoria Opolan zostały prawdopodobnie włączone do kraju czeskich Przemyślidów w poł. X w.

Kilkadziesiąt lat później kraj Opolan zajął Mieszko I włączając go do tworzonego państwa polskiego.

Nazwa "Opolanie" pochodzi od słowiańskiego słowa "opole", co znaczyło pewną formę samorządu w grodzie. (Od plemienia Opolanie pochodzi nazwa dzisiejszego miasta – Opola) W skład "opola" wchodziło 10 osób – członków starszyzny plemiennej, które zarządzały grodem. Na Opolszczyźnie znajdowało się 20 grodów Opolan m.in. w Toszku czy w Opolu (główny gród Opolan). Pierwsza wzmianka o nich znajduje się w Geografie Bawarskim z I poł. IX wieku.

[edytuj] Zobacz też

• plemiona polskie

To jest tylko zalążek artykułu związanego ze Słowianami. Jeśli możesz, rozbuduj go.