Order Królowej Elżbiety

Z Wikipedii

Order Królowej Elżbiety (rum.: Ordinul (Crucea) "Regina Elisabeta") – rumuńskie odznaczenie dla kobiet, nadawane za zasługi przy opiece nad rannymi i chorymi w czasie wojny rosyjsko-tureckiej lat 1877-1878.

[edytuj] Historia i insygnia

Zwane także "krzyżem Elżbiety" odznaczenie zostało ustanowione przez księcia (późniejszego króla) Rumunii Karola I w roku 1877 i nazwane imieniem jego żony księżnej Elżbiety. W latach 1877-78 Rumunia stanęła po stronie Rosji w wojnie z Turcją, Turcja poniosła klęskę i zwołany po zakończeniu walk Kongres berliński roku 1878 uzyskał dla Rumunii pełną niepodległość. Trzy lata później Karol I proklamował się królem Rumunii.

Odznaczenie było jednoklasowe. Oznaką był złoty krzyż heraldyczny zdwojony, ze splecionym ukoronowanym monogramem "E" w medalionie środkowym awersu. Rewers miał w medalionie daty 1877/78, otoczone napisem "ALINARE SI MANGAERE". Występują odmiany z emaliowanym na biało medalionem awersu i rewersu. Odznaczenie noszone było na damskiej kokardzie o barwie niebieskiej z obustronnymi złotymi bordiurami, nad lewą piersią poniżej obojczyka. Nie jest wiadome, jak długo było nadawane.

[edytuj] Bibliografia

• Maximilian Gritzner. Handbuch der Ritter-und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt, Leipzig 1893
• И. Г. Cпaccкий, Инocтpaнныe и pyccкиe opдeнa дo 1917 гoдa, Leningrad 1963