Ottmar Hitzfeld

Z Wikipedii

Ottmar Hitzfeld (ur. 12 stycznia 1949 w Lörrach w Badenii-Wirtembergii), niemiecki były piłkarz, obecnie trener Bayernu Monachium i ekspert piłkarski.

[edytuj] Kariera piłkarska

• 1960-1967: TuS Stetten
• 1967-1971: FV Lörrach
• 1971-1975: FC Basel
• 1975-1978: VfB Stuttgart
• 1978-1980: AC Lugano
• 1980-1983: FC Luzern

Hitzfeld rozpoczynał swoją piłkarską karierę w latach 60. w amatorskich klubach z Niemiec, skąd trafił w 1971 do pierwszoligowego klubu szwajcarskiego FC Basel. Z tym zespołem wywalczył w 1972 i 1973 mistrzostwo kraju, zaś w 1975 krajowy puchar. W 1973 był królem strzelców szwajcarskiej Super Ligi. W 1972 Hitzfeld, jako piłkarz amatorski, wystąpił z reprezentacją RFN na olimpiadzie w Monachium, na których jego drużyna odpadła w drugiej fazie grupowej po porażce z NRD 2:3. W tym meczu Hitzfeld zdobył jedną z bramek. W 1975 roku Ottmar skorzystał z oferty VfB Stuttgart, wówczas klubu 2. Bundesligi. W trakcie dwóch sezonów zdobył on 33 gole w 55 meczach ligowych i w 1977 wywalczył z klubem awans do 1. Bundesligi, w której VfB zajęło w 1978 doskonałe 4. miejsce. Hitzfeld zagrał w tym sezonie 22 razy i zdobył 5 bramek. W tym samym roku powrócił jednak do Szwajcarii, gdzie zakończył karierę w klubach z Lugano i Lucerny.

[edytuj] Kariera trenerska

• 1983-1984: FC Zug
• 1984-1988: FC Aarau
• 1988-1991: Grasshoppers Zurych
• 1991-1997: Borussia Dortmund
• 1998-2004, 2007- 2008: Bayern Monachium

• od lipca 2008: reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej

Pracę trenerską rozpoczynał Hitzfeld w Szwajcarii. Jego pierwszym trofeum był wywalczony w 1988 krajowy puchar z FC Aarau. Sukces ten spowodował zatrudnienie Hitzfelda przez lepszy klub, Grasshoppers Zurych, z którym w 1989 powtórzył osiągnięcie sprzed roku, zaś w 1990 wywalczył dublet - puchar i mistrzostwo Szwajcarii. W 1991 w dobrym stylu obronił mistrzowski tytuł i został doceniony przez kluby Bundesligi. Szybko został szkoleniowcem Borussii Dortmund, gdzie długo pracował bez większych sukcesów, jednak po zdobyciu w 1995 mistrzostwa Niemiec Borussia znalazła się na fali wznoszącej. W 1996 ponownie wywalczył mistrzostwo, zaś w 1997 pokonał w finale Ligi Mistrzów w Monachium Juventus Turyn 3:1, dzięki czemu Borussia Dortmund stała się trzecim niemieckim zdobywcą Pucharu Europy. W 1997 Hitzfeld został wybrany przez FIFA trenerem roku na świecie i opuścił klub z Dortmundu. Od 1998 pełnił funkcję szkoleniowca Bayernu Monachium, z którym również osiągnął pasmo sukcesów. Czterokrotnie (1999, 2000, 2001, 2003) był mistrzem Niemiec, trzykrotnie {2000, [2003]]), 2008) wywalczył Puchar Niemiec, Puchar Ligi niemieckiej 2007 jednak najbardziej spektakularny sukcesy odnosił w Lidze Mistrzów. W 1999 dotarł do finału, w którym Bayern przegrał w dramatycznych okolicznościach z Manchesterem United. W 2001 zaś wywalczył drugi raz w karierze trenerskiej Puchar Europy po pokonaniu w serii rzutów karnych Valencii. W 2001 został ponownie wybrany trenerem roku na świecie. Hitzfeld jest obecnie jednym z dwóch trenerów, którym udało się wygrać Puchar Europy z dwoma różnymi klubami (obok Ernsta Happela). Może się on pochwalić również największą liczbą trofeów wśród wszystkich niemieckich szkoleniowców, wywalczył je aż 18 razy. W 2004 opuścił Bayern i został zastąpiony przez Felixa Magatha. Po 3 latach powrócił do klubu z Bawarii, gdzie na trenerskim stanowisku zmienił swojego dawnego następcę Magatha. 19 lutego 2008 Szwajcarski Związek Piłki Nożnej poinformował, że w lipcu 2008 - po zakończeniu Euro 2008 - Hitzfeld ma objąć obowiązki selekcjonera reprezentacji Szwajcarii.