Palczak madagaskarski
Z Wikipedii
Palczak madagaskarski | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | naczelne | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrząd | Strepsirrhini | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | palczakowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Daubentonia | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | palczak madagaskarski | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Daubentonia madagascariensis | |||||||||||||||||||||||||||||
(Gmelin, 1788) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Palczak madagaskarski, aj-aj (Daubentonia madagascariensis) - gatunek małpiatki, jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny palczakowatych.
[edytuj] Zasięg występowania
Występuje tylko na Madagaskarze (gatunek endemiczny).
[edytuj] Charakterystyka
Ciało wielkości kota, z dużą głową i krótkim pyskiem, uszy duże, chwytne palce u rąk i nóg. Ubarwienie czarnobrązowe, na twarzy i piersiach jaśniejsze. Futro puszyste z miękkim włosem. Duży puszysty ogon.
Jego charakterystyczną cechą jest to, że posiada cienki, długi palec środkowy, zakończony hakowatym pazurem. Palec ten służy mu do opukiwania pni drzew głównie bambusa, a następnie wyciągania larw przez szczeliny, które wygryza swoimi długimi siekaczami. Ponadto siekacze te charakteryzują się wzrostem przez całe życie palczaka - zupełnie jak u gryzoni. Zredukowana liczba zębów - z formuły 1.2.3.3 charakterystycznej dla małpiatek palczak przeszedł na formułę 1.0.1.3 dla górnej szczęki i 1.0.0.3 dla dolnej. Żyje ok. 20 - 25 lat. Jest małpiatką aktywną w nocy, w związku z tym posiada w oku błonę odblaskową. Od roku 1933 uważany za gatunek wymarły, w 1961 odkryty ponownie. Jest zagrożony wyginięciem, gatunek bardzo rzadki.
Żywi się owadami, bambusem oraz trzciną cukrową.