Pancerniki typu Ting Yuan

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Zobacz też listę szablonów infoboksów

"Chen Yuan" zdobyty w 1895 w Wei-hai-wei

Pancerniki typu Ting Yuan to dwa chińskie okręty klasy pancernik: "Ting Yuan" ("Dingyuan") i "Chen Yuan" ("Zhenyuan") z końca XIX wieku, z których jeden służył następnie jako japoński pancernik "Chinyen".

[edytuj] Historia

Pancerniki typu Ting Yuan zostały zamówione przez Chiny w Niemczech w związku z rozwojem chińskich sił zbrojnych w ramach polityki tzw. samoumacniania, pod koniec XIX wieku. Zostały zbudowane w niemieckiej stoczni Vulcan w Szczecinie. W momencie konstrukcji były nowoczesnymi okrętami pancernymi, lecz rozwój techniki morskiej spowodował ich szybkie zestarzenie się. Były one największymi i najsilniejszymi okrętami floty Chin cesarskich. Ich uzbrojenie stanowiły 4 działa 305 mm Kruppa, umieszczone w dwóch wieżach umieszczonych diagonalnie na śródokręciu: pierwsza prawoburtowa, za nią lewoburtowa. Ich rozmieszczenie było jednak mało udane, gdyż wszystkie 4 działa nie mogły prowadzić ognia na tę samą burtę, z powodu ryzyka spowodowania zniszczeń na pokładzie od podmuchu dział z przeciwległej burty. Wszystkie działa mogły prowadzić ogień jedynie na wprost dokładnie w kierunku dziobu, a w pozostałym zakresie cele ostrzeliwały dwa działa. Barbety wież były osłonięte wspólnym pancerzem, tworząc rodzaj pancernej cytadeli. Ponadto, między wieżami znajdowało się opancerzone stanowisko dowodzenia. Burtowy pas pancerny, długości 44 mm i grubości do 356 mm, tworzył wraz z dwoma poprzecznymi przegrodami grubości 305 mm cytadelę, chroniąca kotłownie, maszynownie i przestrzeń pod wieżami.

Zbudowano dwa okręty: "Ting Yuan" (nazwa w tradycyjnym chińskim: 定遠, w uproszczonym: 定远, w nowszej transkrypcji pinyin: "Dìngyǔan", spotykana także pisownia "Ting-yuën") i "Chen Yuan" (chin. 鎮遠, pinyin: "Zhenyuan", spotykana "Chen-yuën").

Nazwa	rozpoczęcie budowy	wodowanie	wejście do służby
"Ting Yuan" ("Dìngyǔan")	1879	28 grudnia 1881	1885
"Chen Yuan" ("Zhenyuan")	1880	28 listopada 1882	1885

"Ting Yuan" był okrętem flagowym floty chińskiej. Oba pancerniki brały udział w bitwie u ujścia Jalu 17 września 1894 podczas wojny japońsko-chińskiej. Były potężniejsze od ówczesnych okrętów japońskich, jednak na skutek ograniczeń wynikających z rozmieszczenia artylerii, nienajlepszego wyszkolenia marynarzy chińskich, a także faktu, że - jak się okazało - część zapasu amunicji stanowiły pociski ćwiczebne, pancerniki nie odniosły sukcesów, oprócz uszkodzenia krążownika "Matsushima". Z kolei, japońskie okręty, ostrzeliwując pancerniki szybkostrzelnymi armatami średniego kalibru, nie mogły zagrozić ich pływalności, lecz spowodowały duże zniszczenia w ich nieopancerzonych nadbudówkach.

W nocy z 4 na 5 lutego 1895 "Ting Yuan" został storpedowany przez japoński torpedowiec Nr 10 w bazie Wei-hai-wei, po czym został samozatopiony na płyciźnie. Wrak wysadzono dodatkowo w powietrze w nocy z 16 na 17 lutego. Pancernik "Chen Yuan" osiadł jeszcze w listopadzie na mieliźnie w Wei-hai-wei, gdzie został następnie 17 lutego przejęty przez Japończyków po kapitulacji twierdzy 12 lutego.

"Chen Yuan" został następnie wyremontowany i wcielony 16 marca 1895 do japońskiej służby jako pancernik II klasy "Chinyen" (spotykana pisownia: "Chinen"). Uzbrojenie częściowo zmieniono na 4 działa 305 mm, 4 działa 152 mm, 2 działa 57 mm, 8 działek 47 mm i 2 działka 37 mm. Brał udział w wojnie japońsko-rosyjskiej, uczestnicząc w 1904 w blokadzie Port Artur. W charakterze wspomagającym wchodził w skład zespołów japońskich podczas bitwy na Morzu Żółtym 10 sierpnia 1904 i pod Cuszimą 27 maja 1905, nie biorąc bezpośrednio udziału w starciach. Po wojnie, 12 grudnia 1905 przeklasyfikowany na okręt obrony wybrzeża. Wycofany ze służby 1 kwietnia 1911, następnie sprzedany na złom w 1912.

20 grudnia 2003 zarząd portu Weihai w Chinach rozpoczął budowę pełnowymiarowej pływającej repliki "Ting Yuan", mającej pełnić rolę pływajacego muzeum.

[edytuj] Dane techniczne:

wyporność: 7500 ton (wg innych danych 2900 t)
wymiary: długość / szerokość / zanurzenie: 93,88 / 17,98 / 6,1 m
siłownia: 2 maszyny parowe, moc: 6200 KM, 8 cylindrycznych kotłów parowych, 2 śruby
prędkość maksymalna: 14,5 węzłów
załoga: 360-378

Uzbrojenie:

4 działa kalibru 305 mm Krupp w 2 wieżach diagonalnie (2xII)
- długość lufy L/20 (20 kalibrów) (inne źródła: L/22), masa pocisku 328 kg, donośność ok. 8000 m
2 działa 150 mm L/25 w 2 wieżach na dziobie i rufie (2xI)
2 działa 57 mm L/40
8 działek rewolwerowych 37mm
3 stałe wyrzutnie torped 350 mm