Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie

Z Wikipedii


Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie

Wyznanie	Kościół rzymskokatolicki
Diecezja	warszawsko-praska
Dekanat	grochowski
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Chłopickiego 2 04-314 Warszawa
Telefon	022 610 49 30
Liczba wiernych	ok. 18 tys. wiernych
Proboszcz	ks. prałat Krzysztof Ukleja
Duszpasterze	ks. Krzysztof Jaworski ks. Marek Zdanowicz ks. Jarosław Balikowski
Odpusty parafialne	I sobota po oktawie Bożego Ciała
Nabożeństwa • dni powszednie • niedziele i święta	7:00, 7:30, 8:00 i 18:00 7:00, 8:30, 9:30, 11:00, 12:30 i 18:00 nowenna do MB: środa 18:00 nieszpory: niedziela 17:30 godzinki: niedziela 8:30
Strona internetowa parafii

Parafia Najczystszego Serca Maryi w Warszawie – parafia rzymskokatolicka w Warszawie. Parafia liczy 17 tys. wiernych. Parafia leży na terenie diecezji warszawsko-praskiej, w dekanacie grochowskim, obecnie w dzielnicy Praga Południe.

Spis treści

1 Historia kościoła
- 1.1 Proboszczowie parafii
2 Opis
3 Duchowni (2006)
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia kościoła

Historia kościoła i parafii jest ściśle związana z wydarzeniami powstania listopadowego, a szczególnie z rozegraną w pobliżu bitwą pod Olszynką Grochowską (25 lutego 1831). Pierwsza wzmianka o kościele, dotyczy drewnianej świątyni zbudowanej w końcu 1924 r., przez pierwszego proboszcza księdza Jana Sztukę. Parafię erygował 25 lutego 1925, kardynał Aleksander Kakowski. Obszerny plac pod budowę ofiarował mieszkaniec Grochowa, Jan Łaski – przedsiębiorca i budowlany, prezes Spółki Seryjnej Budowy Domów. Drewniana świątynia została postawiona w 6 tygodni i przetrwała do 12 września 1944. Spłonęła, kiedy wojska radzieckie zajmowały Pragę.

Szybki przyrost ludności na Grochowie spowodował konieczność budowy większej świątyni. Członkowie Towarzystwa Przyjaciół Grochowa zdecydowali o budowie kościoła – pomnika dla uczczenia pamięci bohaterów poległych w bitwie pod Olszynką Grochowską. Jednocześnie w 1931 r., w setną rocznicę powstania listopadowego, Komitet Budowy Kościoła – Pomnika poległych za Ojczyznę, podjął działania w celu gromadzenia funduszy i materiałów. Wystosowano odezwę do narodu o wsparcie finansowe. Organizowano uroczyste akademie i występy artystów polskich. Urządzano loterie i zabawy, a parafianie kwestowali z puszkami na ulicy. Wreszcie, 10 czerwca 1934, poświęcono kamień węgielny, a budowę w stanie surowym, według projektu architekta Andrzeja Boniego, ukończono w 1941 r. Boni był także twórcą projektu konkatedry pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Sokołowie Podlaskim (oba kościoły są bardzo podobne).

Organizatorem, budowniczym i pierwszym proboszczem parafii był, aż do swojej śmierci 26 grudnia 1970, ksiądz Jan Sztuka. W czasie okupacji trwały prace wykończeniowe przy świątyni. Zostały one przerwane w momencie wybuchu powstania warszawskiego. Kościół, na szczęście, nie ucierpiał wiele w czasie wojny. Jedyne straty to nieznacznie uszkodzony dach i mury od strony północnej. Niemcy planowali wysadzenie budynku – nie zdążyli jednak zrealizować swoich planów. Konsekracji kościoła dokonał kardynał Stefan Wyszyński 30 października 1949. Miejsce wiecznego spoczynku w wybudowanym przez siebie kościele, znalazł także proboszcz, ksiądz Jan Sztuka. Jego krypta grobowa znajduje się pod kaplicą nawy bocznej, przy ołtarzu Matki Boskiej Częstochowskiej.

Kiedy tworzono diecezję warszawsko-praską, kościół Najczystszego Serca Maryi typowany był na diecezjalną katedrę, głównie ze względu na jej piękno i okazałość. Ważne znaczenie miało też położenie – tuż przy dużej arterii, jaką jest ulica Grochowska.

[edytuj] Proboszczowie parafii

ks. prałat Jan Sztuka,
ks. Franciszek Foks,
ks. prałat Eugeniusz Bączyk,
ks. prałat Krzysztof Ukleja.

[edytuj] Opis

Obecnie wnętrze kościoła wypełniają liczne ołtarze z marmuru: główny z 3-metrową figurą Serca Matki Bożej nad tabernakulum, ofiarny wykonany w 2001 r., i sześć ołtarzy bocznych, z których trzy poświęcone są patronce kościoła: Ołtarz Matki Boskiej Fatimskiej, Matki Boskiej Częstochowskiej w kaplicy nawy bocznej, oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Pozostałe to: Ołtarz Świętej Rodziny, Miłosierdzia Bożego ze sprowadzonymi w 2003 r. relikwiami św. Faustyny, i św. Antoniego Padewskiego. Polichromię kościoła zaprojektowali plastycy p. Baran i p. Sławiński. Na chórze znajdują się 56-głosowe organy, w 2002 r. przebudowane przez firmę Zych, a na potężnej wieży umieszczone są trzy dzwony, które ostatnio zyskały elektryczno-magnetyczny napęd. W dniu 5 listopada 2006r. została uruchomiona iluminacja kościoła.