Patrick Depailler

Z Wikipedii

Patrick Depailler
Imię i nazwisko	Patrick André Eugene Joseph Depailler
Kraj	Francja
Urodzony	9 sierpnia 1944
Zmarł	1 sierpnia 1980
Sukcesy
1974 Formuła 2 (mistrz)

Patrick André Eugene Joseph Depailler (ur. 9 sierpnia 1944 r. w Clermont-Ferrand, zm. 1 sierpnia 1980) - francuski kierowca Formuły 1. Uczestniczył w 95 Grand Prix, począwszy od 2 lipca 1972 roku. Zasłynął z widowiskowych pojedynków, nawet o słabsze pozycje.

Spis treści 1 Początki 2 Rozwój 3 Zły wybór 4 Pamięć

[edytuj] Początki

Jako dziecko, został natchniony przez Jeana Behra. Utalentowany i charyzmatyczny Depailler nigdy nie kierował bolidu, na który jego talent zasłużyłby. W Formule 1 zadebiutował za kierownicą Tyrrell 006 jadąc w Grand Prix Francji (wypadek) i Grand Prix Stanów Zjednoczonych. W ostatnim zajął siódme miejsce. W 1974 roku po tragicznej śmierci Francois Ceverta i zakończeniu kariery Jackie Stewarta został drugim kierowcą prężnego Tyrrell. Depailler wystartował we wszystkich Grand Prix. Jeżdżąc u boku Jody Schecktera nie odnosił większych sukcesów, jednak pokazał, że jeżeli bolid na to pozwala może walczyć o miejsca w pierwszej piątce.

[edytuj] Rozwój

Tyrrell bez gwiazd przestał się liczyć w klasyfikacji generalnej. Z roku na rok był coraz słabszym zespołem. Kryzys pogłębiał się. Depailler, chcąc być w czołówce, musiał przejść do zespołu, który pozwalałby rozwinąć mu skrzydła. W 1979 roku przeszedł do teamu Ligier. Jednak wybór nie był najlepszy. Bolid był mniej awaryjny niż Tyrrell, ale Patrick podpisał kontrakt na pół sezonu. Na siedem startów ukończył pięć. Dwa razy kończył wyścig na piątej pozycji, raz na czwartej. W Grand Prix Brazylii był drugi, a w Grand Prix Hiszpanii okazał się najszybszym.

[edytuj] Zły wybór

W 1980 roku Depailler zniesmaczony ofertą ekipy Ligier postanowił przejść do Alfa Romeo. Niestety ta decyzja była całkowicie nietrafna. Był to najgorszy bolid, jakim jeździł. Patrick nie ukończył ani jednego wyścigu. Jego styl jazdy zupełnie nie odpowiadał awaryjnemu bolidowi. Na każdym wyścigu odmawiał posłuszeństwa. Depailler pomagał rozwijać bolid. Przed Grand Prix Niemiec 1 sierpnia na torze Hockenheim przeprowadzono testy. Na bardzo szybkim zakręcie Ostkurve z powodu awarii zawieszenia, Patrick nagle zjechał na zewnętrzną stronę toru i uderzył w armco. Bolid wybił się i przetoczył przez barierą lądując na niej kołami do góry. Pojazd rozsypał się na kawałki. Jego szczątki były porozrzucane w odległości kilkudziesięciu metrów. Przybyła na miejsce ekipa medyczna nie była w stanie pomóc Francuzowi. Depailer już nie żył.

[edytuj] Pamięć

Uśmiechnięty Francuz z papierosem w ustach i w niebieskim kombinezonie. Tak został zapamiętany. Zabłysnął nie z powodu zwycięstw. Nie zdobył żadnych tytułów, nawet rzadko wygrywał. To właśnie jego styl, styl jazdy sprawił, że jego sława przyćmiewa niektórych utytułowanych kierowców Formuły 1. Nie przedwczesna śmierć, ale charyzma. To, że zawsze walczył do końca sprawiło, że jest do dzisiaj uważany za jednego z najbardziej utalentowanych kierowców tamtych lat.