Marc Surer
Z Wikipedii
Marc Surer | |
Imię i nazwisko | Marc Surer |
Kraj | Szwajcaria |
Urodzony | 18 września 1951 |
Sukcesy | |
Formuła 2 (1979) |
Marc Surer (ur. 18 września 1951 roku w Aresdorf) – szwajcarski kierowca wyścigowy i komentator telewizyjny.
Brał udział w 87. Grand Prix Formuły 1. Zadebiutował 9 września 1979 roku na torze Monza.
Surer był kierowcą testowym BMW. Popularność zdobył gdy w 1979 roku nieoczekiwanie został Mistrzem Europy w Formule 2. W tym samym roku rozpoczął prace rozwojowe nad silnikiem dla BMW. W niedługim czas dostał propozycję od zespołu Ensign na start w trzech ostatnich wyścigach sezonu. Niestety nie były one zbytnio udane. Dwa pierwsze wyścigi skończył na kwalifikacjach, a na Grand Prix USA posłuszeństwa odmówił bolid.
Rok 1980 to przesiadka do ATS, jednak w trzecim Grand Prix sezonu doznał złamania obu kostek podczas kwalifikacji na torze Kyalami. Powrócił podczas Grand Prix Francji i udowodnił, że zasługuje na miejsce lidera zespołu.
W 1981 roku powrócił do Ensigna, gdzie przez pierwszą połowę sezonu jeździł dla angielskiego zespołu, a od wyścigu we Grand Prix Francji był kierowcą Theodore Racing. Od 1982 roku aż do 1984 był kierowcą zespołu Arrows. Dostał wówczas bolid z nowym silnikiem BMW.
W 1985 zajął miejsce w zespole Brabham. Jego bolid napędzany był również niemieckim silnikiem. Stojąc ciągle w cieniu Nelsona Piqueta i dowiedziawszy się o przejściu wschodzącej gwiazdy Elio de Angelisa do ich zespołu, Marc zrezygnował z posady u Anglików na rzecz Arrowsa, gdzie mógł być numerem jeden.
Jednak tak się nie stało. Dwa razy nie ukończył wyścigu, a trzy razy był dziewiąty, ale nie dało to miejsca lidera zespołu i po GP Belgii Marc zakończył karierę w Formule 1. Ale nie słabe wyniki miały wpływu na tę decyzję. Podczas Rajdu Hessen miał poważny wypadek. Przy dużej prędkości jego Ford RS200 wpadł w poślizg i sunąc bokiem z impetem uderzył w jedyne stojące przy drodze drzewo. Siła uderzenia była tak duża, że samochód eksplodował. Jego pilot Michel Wyder zginął na miejscu, a Surer został ciężko ranny.
Po długiej rekonwalescencji wrócił do zdrowia, ale już nigdy nie zasiadł za kierownicą rajdówki. Po zakończeniu kariery Marc został prezenterem i komentatorem w telewizji DRS. Minęło wiele lat od tragicznego wypadku zanim Szwajcar zaczął pojawiać się na wyścigach historycznych. Cały czas był blisko sportów motorowych, jednak nie wrócił do ścigania.
W życiu prywatnym był dwukrotnie żonaty, z Yolandą Egger i Christiną Bönzli. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodem.
Obecnie jest komentatorem wyścigów F1 w stacji telewizyjnej Premiere.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- http://www.marcsurer.com/ - oficjalna strona
- Marc Surer - Biografia w serwisie F1 Heroes
[edytuj] Wszystkie wyniki w Formule 1
(Legenda)
Rok | Team | Bolid | Silnik | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Poz. | Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1979 | Ensign | Ensign | Ford | ARG | BRA | SAF | USW | ESP | BEL | MON | FRA | GBR | DEU | AUT | DUT | ITA DNQ |
CAN DNQ |
USA Ret |
- | 0 | |
1980 | ATS | ATS | Ford | ARG Ret |
BRA 7 |
SAF | USW | BEL | MON | FRA Ret |
GBR Ret |
DEU 12 |
AUT 12 |
DUT 10 |
ITA Ret |
CAN DNQ |
USA 8 |
22nd | 0 | ||
1981 | Ensign | Ensign | Ford | USW Ret |
BRA 4 |
ARG Ret |
SMR 9 |
BEL 11 |
MON 6 |
ESP | 16th | 4 | |||||||||
Theodore Racing | Theodore | Ford | FRA 12 |
GBR 11 |
DEU 14 |
AUT Ret |
DUT 8 |
ITA DNQ |
CAN 9 |
LAS Ret |
|||||||||||
1982 | Arrows | Arrows | Ford | SAF | BRA | USW | SMR | BEL 7 |
MON 9 |
USE 8 |
CAN 5 |
DUT 10 |
GBR Ret |
FRA 13 |
DEU 6 |
AUT Ret |
SWI 15 |
ITA Ret |
LAS 7 |
21st | 3 |
1983 | Arrows | Arrows | Ford | BRA 6 |
USE 5 |
FRA 10 |
SMR 6 |
MON Ret |
BEL 11 |
USE 11 |
CAN Ret |
GBR 17 |
DEU 7 |
AUT Ret |
DUT 8 |
ITA 10 |
EUR Ret |
SAF 8 |
15th | 4 | |
1984 | Arrows | Arrows | Ford | BRA 7 |
SAF 9 |
BEL 8 |
FRA Ret |
MON DNQ |
CAN Ret |
USE Ret |
20th | 1 | |||||||||
Arrows | Arrows | BMW | SMR Ret |
USA Ret |
GBR 11 |
DEU Ret |
AUT 6 |
DUT Ret |
ITA Ret |
EUR Ret |
POR Ret |
||||||||||
1985 | Brabham | Brabham | BMW | BRA | POR | SMR | MON | CAN 15 |
USE 8 |
FRA 8 |
GBR 6 |
DEU Ret |
AUT 6 |
DUT 10 |
ITA 4 |
BEL 8 |
EUR 13 |
SAF Ret |
AUS Ret |
13th | 5 |
1986 | Arrows | Arrows | BMW | BRA Ret |
ESP Ret |
SMR 9 |
MON 9 |
BEL 9 |
CAN | USE | FRA | GBR | DEU | HUN | AUT | ITA | POR | MEX | AUS | 26th | 0 |
1967: Jacky Ickx • 1968: Jean-Pierre Beltoise • 1969: Johnny Servoz-Gavin • 1970: Clay Regazzoni • 1971: Ronnie Peterson • 1972: Mike Hailwood • 1973: Jean-Pierre Jarier • 1974: Patrick Depailler • 1975: Jacques Laffite • 1976: Jean-Pierre Jabouille • 1977: René Arnoux • 1978: Bruno Giacomelli • 1979: Marc Surer • 1980: Brian Henton • 1981: Geoff Lees • 1982: Corrado Fabi • 1983: Jonathan Palmer • 1984: Mike Thackwell