Patrick Ewing

Z Wikipedii

Patrick Aloysius Ewing, pseudonim "King Kong", (ur. 5 sierpnia 1962 roku) - były zawodowy koszykarz, grający w lidze NBA. Większość kariery spędził w drużynie New York Knicks jako ich podstawowy środkowy (213 cm).

Ewing urodził się w Kingston na Jamajce, a kiedy miał 12 lat przybył z rodziną do USA. Zamieszkali w Cambridge, gdzie Patrick uczęszczał do publicznej szkoły średniej Cambridge Rindge and Latin. Następnie studiował na Georgetown University w Waszyngtonie.

Spis treści 1 Kariera 1.1 Gwiazda ligi uczelnianej 1.2 New York Knicks 1.3 Schyłek kariery 2 Ciekawostki 3 Osiągnięcia

[edytuj] Kariera

[edytuj] Gwiazda ligi uczelnianej

Grając w Georgetown Hoyas stał się jednym z niewielu graczy, którzy trzykrotnie zostali wybrani do drużyny All-America. (Drużyna All-America jest zespołem złożonym z najlepszych zawodników wybieranych przez członków narodowych mediów. Do drużyny wybierani są zawodnicy grający w collegu, czasami również ze szkół średnich. Jest to wyróżnienie honorowe.) Ewing dostąpił tego zaszczytu w roku 1983, 1984 i 1985. Uznany został za najlepszego gracza turnieju, kiedy w 1984 roku Hoyas zdobyli mistrzostwo ligi uniwersyteckiej (NCAA). W 1985 roku otrzymał wyróżnienia: Naismith Award, Eastman Award, Rupp Trophy oraz został wybrany najlepszym graczem uniwersyteckim w roku 1985. Podczas kariery w college'u zdobył 2184 punkty i zaliczył 1316 zbiórek.

[edytuj] New York Knicks

W 1985 roku został wybrany przez Knicks z numerem 1. w drafcie NBA. Chociaż kontuzje prześladowały go podczas pierwszego roku w lidze, został wybrany Nowicjuszem Roku 1986 w NBA. Zdobywał średnio 20 punktów, notował średnio 9 zbiórek i 2 bloki na mecz. Bardzo szybko stał się czołowym środkowym ligi. Ewing jedenaście razy wystąpił w Meczu Gwiazd, raz został wybrany do Pierwszej Drużyny NBA, sześć razy do Drugiej Drużyny, trzy razy do Drugiej Drużyny Obrońców. Był członkiem oryginalnej Drużyny Marzeń (Dream Team) podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w roku 1992, z którą zdobył złoty medal olimpijski (drugi w karierze; pierwszy zdobył w roku 1984 w Los Angeles, a w trakcie turnieju olimpijskiego zablokował 18 rzutów). W 1996 roku został wybrany do Pięćdziesiątki Najwspanialszych Graczy w historii NBA.

Pomimo wszystkich swoich osiągnięć Ewing nigdy nie poprowadził Knicks do mistrzowskiego tytułu, chociaż był kluczowym graczem, gdy Knicks sięgali po mistrzostwo Konferencji Wschodniej w roku 1994. W Finałach NBA Knicks przegrali w końcowych sekundach siódmego meczu z drużyną Houston Rockets, którą prowadził Hakeem Olajuwon. Ponownie Knicks dostali się do Finałów NBA w roku 1999, ale Ewing opuścił drugą część fazy playoff z powodu kontuzji ścięgna udowego.

[edytuj] Schyłek kariery

W 2000 roku opuścił ostatecznie Knicks, ponieważ został sprzedany do Seattle SuperSonics. W wymianie Knicks oddali Ewinga do Seattle, a Chrisa Dudleya do Phoenix Suns, otrzymując w zamian Glenna Rice’a, Luca Longleya, Travisa Knighta oraz dwa prawa wyboru w drugiej rundzie draftu. Zamiana ta uważana była przez wielu za duży błąd w polityce Knicks, którzy zanotowali pogorszenie wyników. Ewing po roku gry w Sonics i kolejnym w Orlando Magic odszedł na emeryturę 18 września 2002 roku.

Ewing uważany jest za najlepszego gracza Knicks wszech czasów, a także za jednego z najwspanialszych graczy w historii NBA. Knicks rywalizowali w konferencji z Chicago Bulls, Indiana Pacers, Miami Heat, a Ewing był zawsze w samym środku najbardziej intensywnych pojedynków owej dekady. 28 lutego 2003 roku koszulka Patricka Ewinga z numerem 33. została zastrzeżona podczas wielkiej uroczystości w hali Madison Square Garden.

Obecnie kontynuuje karierę jako asystent trenera w Orlando Magic.

[edytuj] Ciekawostki

W 1996 roku przeżył moment najboleśniejszego upokorzenia, kiedy mierzący 160 cm Muggsy Bogues zablokował jego rzut.

Syn Ewinga, Patrick Ewing Jr. obecnie gra w lidze NCAA w Gergetown.

[edytuj] Osiągnięcia

• Rekordy:
  • największa liczba punktów w jednym meczu - 51 (24 marca 1990 przeciwko Boston)
  • największa liczba zbiórek w jednym meczu - 22 (19 grudnia 1992 przeciwko Miami)
  • największa liczba asyst w jednym meczu – 11 (19 kwietnia 1996 przeciwko Charlotte)
  • największa liczba przechwytów w jednym meczu - 5 (4-krotnie)
  • największa liczba bloków w jednym meczu - 9 (3-krotnie)

• Wyróżnienia:
  • Debiutant Roku (1986)
  • Pierwsza Drużyna NBA (1990)
  • Druga Drużyna NBA (1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1997)
  • Druga Drużyna Obrońców (1988, 1989, 1992)