Piotr Winczorek
Z Wikipedii
Piotr Winczorek (ur. 21 sierpnia 1943 roku w Warszawie) - polski prawnik, znawca tematyki konstytucyjnej, profesor na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.
Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1961-1966, uzupełniał później wykształcenie w Nancy (Francja, w latach 1972-1973). Po studiach podjął pracę na macierzystym wydziale (1966), był zatrudniony kolejno jako asystent stażysta, asystent, starszy asystent, adiunkt i docent; od 1997 jest profesorem. Od 1989 pełnił funkcje wicedyrektora i dyrektora Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW oraz kierownika Katedry Filozofii Prawa i Nauki o Państwie. Był działaczem Stronnictwa Demokratycznego, wiceprzewodniczącym Centralnego Sądu CK SD.
W latach 1989-1991 zastępca członka, a w latach 1991-1993 członek Trybunału Stanu; w latach 1994-1998 członek Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów; w latach 1993-1997 członek, a następnie przewodniczący Zespołu Stałych Ekspertów Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego; od 1996 członek zespołu Komitetu Badań Naukowych oceniającego wnioski o granty z dziedziny nauk prawnych. Publicysta prawno-ustrojowy dziennika "Rzeczpospolita".
Autor podręczników akademickich, wydał m.in.: Prawo konstytucyjne Rzeczypospolitej Polskiej, Teoria i praktyka wykładni prawa, Wstęp do prawoznawstwa (współautor) oraz Nauka o państwie.
Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z dnia 3 maja 1997, w uznaniu wybitnych osiągnięć w kształtowaniu prawnych podstaw demokratycznego i praworządnego państwa, ze szczególnym uwzględnieniem zasług w tworzeniu nowej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
