Pistolet PM

Z Wikipedii

Pistolet Makarowa
IJ-70 (wersja PM na rynek cywilny)
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Ижевский Механический Завод (ros. Iżewskie Zakłady Mechaniczne)
Rodzaj	pistolet samopowtarzalny
Historia
Produkcja seryjna	1952 - do chwili obecnej
Dane techniczne
Kaliber	9 mm
Nabój	9 x 18 mm Makarowa
Magazynek	8 naboi PM, 12 naboi PMM
Wymiary
Długość	160 mm, 165 PMM
Długość lufy	93,5 mm
Długość linii celowniczej	130 mm
Masa
broni	730 g (PM niezaładowany) 810 g (PM załadowany) 760 g (PMM niezaładowany)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	315 m/s
Szybkostrzelność praktyczna	do 30 s/m
Zasięg skuteczny	50 m

Pistolet Makarowa PM – (ros. Пистолет Макарова ПМ). Radziecki pistolet samopowtarzalny.

Spis treści 1 Historia 2 Konstrukcja 3 Wersje 3.1 ZSRR/Rosja 3.2 Chińska Republika Ludowa 3.3 NRD/Niemcy 3.4 Bułgaria

[edytuj] Historia

W 1945 W Związku Radzieckim ogłoszono konkurs na nowy pistolet służbowy mający zastąpić obowiązujący wówczas pistolet TT. Nowy pistolet miał być przede wszystkim mniejszy i lżejszy oraz bardziej niezawodny (i to w różnych warunkach) i celniejszy. Założeniem było również zachowanie dotychczasowej zdolności rażenia. W konkursie propozycję swoją przedstawił m. in. Nikołaj Fiodorowicz Makarow. Jego projekt pistoletu samopowtarzalnego najlepiej przeszedł próby poligonowe i w 1951 roku został przyjęty do uzbrojenia Armii Radzieckiej jako „9 mm PM” (Pistolet Makarowa). Stał się również służbowym pistoletem radzieckiej milicji. Natomiast nabój Makarowa 9 x 18 mm, stał się standardowym nabojem w państwach byłego Układu Warszawskiego. Mimo, że nabój ma podobne parametry do niemieckiego 9x18 mm Police, nie jest z nim wymienny. Oprócz Związku Radzieckiego PM został również przyjęty w Chinach, Bułgarii i w Niemieckiej Republice Demokratycznej (Ernst Thaelman Fabrik), gdzie produkowany był na licencji.

[edytuj] Konstrukcja

Konstrukcja broni wzorowana jest na Walterze PP, choć np. mechanizm samonapinania został w Makarowie uproszczony. Pistolet działa w oparciu o wykorzystanie energii odrzutu zamka swobodnego, co w połączeniu ze stosunkowo silnym nabojem i niewielkimi rozmiarami nie jest rozwiązaniem najlepszym – choć z założenia nabój 9 x 18 mm miał uzyskać najlepsze osiągi pistoletu działającego na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Mechanizm spustowy typu Double Action z kurkiem zewnętrznym. Pistolet posiada bezpiecznik skrzydełkowy z lewej strony, w tylnej części zamka zabezpieczający przed przypadkowym wystrzałem. Wszystkie elementy pistoletu wykonane są ze stali. Dźwignia zwalniania magazynka znajduje się w spodniej części chwytu. Przyrządy celownicze stałe.

Niewątpliwą zaletą pistoletu Makarowa była łatwość jego obsługi oraz wytrzymałość. Pistolet uchodzi również za niezawodny, choć w tej kwestii zdania są raczej podzielone. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawiła się nowa wersja pistoletu tzw. PMM. PMM miał dwurzędowy magazynek, mieszczący 12 naboi i znacznie mocniejszy rodzaj amunicji 9 x 18 mm 57-N-181SM – o lżejszym pocisku, i zwiększonym ładunku prochowym, co w konsekwencji oznaczało znaczne zwiększenie prędkości początkowej pocisku i – co w tej sytuacji konieczne, znaczne wzmocnienie szkieletu. Jednak PMM przy tak dużym odrzucie miał bardzo poważne problemy z celnością. Eksportowe wersje pistoletu Makarowa dostępne były również w kalibrze 9 x 17 mm Short (.380 ACP).

[edytuj] Wersje

[edytuj] ZSRR/Rosja

• Pistolet Makarowa (PM)
• Pistolet Makarowa (PM) (produkcja w Tule)
• PMM
• IJ70 (model komercyjny, magazynek 8 naboi, chwyt od PMM, nastawna szczerbinka)
• IJ70-17A (.380 ACP, magazynek 8 naboi, nastawna szczerbinka)
• IJ70-17AS (.380 ACP, magazynek 8 naboi, nastawna szczerbinka, chromowane wykończenia)
• IJ70-17AH (.380 ACP, HiCap, nastawna szczerbinka)
• IZH71-17 (.380 ACP, HiCap, szczerbinka stała)
• IJ70-18A (9 x 18 mm, magazynek 8 naboi, nastawna szczerbinka)
• IJ70-18AS (9 x 18 mm, magazynek 8 naboi, nastawna szczerbinka, chromowane wykończenia)
• IJ70-18AH (9 x 18, HiCap, wersja komercyjna, nastawna szczerbinka)
• IZH71-18 (9 x 18, HiCap, szczerbinka stała)
• Baikal 442 Sporting Pitol (9x18 mm, 8, 10 lub 12 nabojowe magazynki, nowoczesna wersja PMM z dżwignią zwalniania magazynka)
• Baikal MP654K (wiatrówka CO2 BB, replika PMM)
• Baikal MP654KS (chromowana MP654K)
• Baikal MP-471 (wersja strzelająca 10 mm pociskami gumowymi)
• Baikal IZH-79-9T (wersja strzelająca 9 mm pociskami gumowymi lub gazowymi)

[edytuj] Chińska Republika Ludowa

• Type 59 (wersja wojskowa)
• Norinco Sporting Pistol (eksportowa wersja handlowa)

[edytuj] NRD/Niemcy

• Pistole M (9x18 mm, standardowa wersja wschodnioniemieckiego PM)
• Pistole Mk (.380 ACP wersja eksperymentalna – prawdopodobnie wyprodukowano jedynie kilka egzemplarzy)
• Simson-Suhl Makarov (wersja produkowana po zjednoczeniu)

[edytuj] Bułgaria

• "Factory 10" (9 x 18 mm, wersja wojskowa)
• "Factory 10" (chromowany z przeznaczeniem dla bułgarskiej floty czarnomorskiej)
• Miltex Special Edition (SE) (9 x 18 mm, wersja z wysokim połyskiem)
• Miltex SE Sporting Pistol (dostępny w wersji 9 x 18 mm, .380 ACP, z wysokim połyskiem lub chromowana, z bezpiecznikiem spustu)
• Arsenal Brand Sporting Pistol (dostępny w wersji 9 x 18 mm, .380 ACP)