Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie
Widok z Pienin na Tatry i Pogórze Spisko-Gubałowskie
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion	Region Karpacki
Prowincja	Karpaty Zachodnie
Podprowincja	Centralne Karpaty Zachodnie
Makroregion	Obniżenie Orawsko-Podhalańskie
Mezoregion	Pogórze Spisko-Gubałowskie
Zajmowane jednostki administracyjne	Słowacja: – kraj żyliński – kraj preszowski Polska: – woj. małopolskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie (514.13) – południowa, najwyższa część Obniżenia Orawsko-Podhalańskiego, od północy ograniczone Pienińskim Pasem Skałkowym, który we wschodniej części przechodzi w pasmo górskie Pienin, od południa zaś oddzielone od Tatr obniżeniem Rowu Podtatrzańskiego.

W ramach Pogórza Spisko-Gubałowskiego wyróżnić możemy następujące części:

Pogórze Skoruszyńskie – na zachód od Orawicy. Najwyższe szczyty: Skorušina (1314 m n.p.m.) i Kopec (1251 m).

Magura Witowska – między dolinami Orawicy a Czarnego Dunajca, na granicy polsko-słowackiej. Najwyższy szczyt – 1233 m n.p.m. Inne ważniejsze szczyty: Przysłop (1161 m), Hurhoci Wierch (1090 m), Krowiarki (905 m).

Pogórze Gubałowskie – między doliną Czarnego Dunajca na zachodzie a doliną Białego Dunajca na północnym wschodzie. Najwyższe szczyty: Palenica Kościeliska (1183 m n.p.m.), Butorowy Wierch (1160 m) i Gubałówka (1120 m).

Pogórze Gliczarowskie (Bukowińskie) – między doliną Białego Dunajca na zachodzie a doliną Białki na wschodzie. Najwyższy szczyt – Cyrhla nad Białką (1158 m n.p.m.).

Magura Spiska – na wschód od doliny Białki. Najwyższe szczyty: po stronie słowackiej – Rzepisko (1259 m n.p.m.), po stronie polskiej – Kuraszowski Wierch (1040 m). Terminu Pogórze Spiskie używa się w dwu znaczeniach: albo jako synonimu całej Magury Spiskiej, albo na oznaczenie jej północnej części z Kuraszowskim Wierchem.