Promień rdzeniowy
Z Wikipedii
Promień rdzeniowy, promień drzewny - wstęgowate zespoły komórek rozmieszczone promieniście na przekroju poprzecznym łodygi. Składają się głównie z tkanki miękiszowej i przewodzącej. Promienie rdzeniowe służą roślinom (np drzewom) do gromadzenia i przewodzenia asymilatów w głąb łodygi (np pnia). Są wytworem miazgi. Jeżeli powstały w pierwszym okresie wzrostu rośliny, a więc jeśli łączą łyko z rdzeniem, nazywają się pierwotnymi, jeśli zaś z którymkolwiek słojem rocznym - wtórnymi. Zarówno pierwotne, jak i wtórne promienie rdzeniowe mogą składać się z jednego szeregu komórek - są wtedy niewidoczne gołym okiem, albo z kilku, a nawet kilkudziesięciu szeregów (do 30) - wtedy można je dostrzec gołym okiem na tle otaczającego drewna. Jednoszeregowe promienie rdzeniowe występują u drzew iglastych oraz u iwy, osiki, brzozy i lipy, i noszą też miano wąskich, wieloszeregowe natomiast, zwane też szerokimi, występują obok jednoszeregowych u dębu i buka. Platan ma tylko szerokie promienie rdzeniowe, a grab i olcha - wąskie i pozornie szerokie, tzn. składające się z kilku jednoszeregowych promieni ułożonych bardzo blisko siebie.
Na przekroju poprzecznym drewna promienie rdzeniowe mają kształt linii przebiegających nieregularnie wzdłuż promienia przekroju. Na przekroju promieniowym mają kształt poprzerywanych wstęg, a na stycznym - soczewek. Na wszystkich przekrojach mają odmienne zabarwienie niż otaczające drewno i w zależności od kąta padania światła połyskują ciemniej lub jaśniej od tła. Charakterystyczny kształt promieni rdzeniowych na przekroju stycznym (drobne, gęsto rozsiane soczewki) stanowi cechę rozpoznawcza drewna bukowego. W niektórych sortymentach, np. deszczułkach posadzkowych lub okleinach ceniony jest materiał pochodzący z przekroju promieniowego - ze względu na dużą liczbę widocznych gołym okiem promieni rdzeniowych. Materiał taki nosi nazwę błyszczowego i jest ceniony z powodu urozmaiconego rysunku drewna, a w deszczułkach posadzkowych - wskutek większej odporności na ścieranie.
