Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Przepiórka nowozelandzka - Wikipedia, wolna encyklopedia

Przepiórka nowozelandzka

Z Wikipedii

Przepiórka nowozelandzka

samiec na pierwszym planie, samica - na drugim
Systematyka
Domena eukarioty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Podgromada Neornithes
Nadrząd paleognatyczne
Rząd grzebiące
Rodzina kurowate
Gatunek Przepiórka nowozelandzka
Nazwa systematyczna
Coturnix novaezelandiae
(Quoy et Gaimard, 1830)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ)
EX EW CR EN VU NT LC
Kategoria: wymarły


Systematyka w Wikispecies

Przepiórka nowozelandzka (lub koreke - w jęz. maoryskim; †Coturnix novaezelandiae) - wymarły ptak z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występował na Wyspie Północnej, Wyspie Południowej i na wyspie Great Barrier (wszystkie należą do Nowej Zelandii).


Spis treści

[edytuj] Opis i ekologia

Wyglądem zbliżona do przepiórki błotnej (Coturnix ypsilophora) oraz do przepiórki rudogardłej (Coturnix pectoralis syn. Coturnix novaezelandiae pectoralis). Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego - samica była nieco lżejsza od samca.

Niewiele wiadomo o ich ekologii - preferowały otwarte przestrzenie, szczególnie trawiaste obniżenia i doliny.

[edytuj] Odkrycie i występowanie

Gatunek po raz pierwszy opisany przez Sir Josepha Banksa - naturalistę biorącego udział w pierwszej podróży Jamesa Cooka. Pierwszy okaz został schwytany w 1827r. przez Jeana René Quoy'a and Josepha Paula Gaimarda podczas podróży Dumont D'Urville'a.

[edytuj] Przyczyny i okoliczności wymarcia

Wiadomo, że był ptakiem powszechnym aż do połowy XIX wieku, potem jego populacja zaczęła gwałtownie się kurczyć, by ostatecznie zniknąć w 1875r.

Przypuszczalnych przyczyn wymarcia jest kilka. Jako główną wymienia się przegraną walkę o pokarm i środowisko naturalne z wprowadzonymi przez Europejczyków gatunkami obcymi - głównie owcami oraz drapieżnictwo obcych psów, kotów i szczurów. Dodatkową przyczyną mogły być pożary lasów występujące wtedy często w Nowej Zelandii, powodujące kurczenie się środowiska naturalnego tego ptaka.

Hipotetyczną, choć również prawdopodobną przyczyną mogło być roznoszenie chorób przez inwazyjne gatunki obce, które dziesiątkowały - podobnie jak większość rodzimej fauny - także i przepiórki.

[edytuj] Kontrowersje

Niektórzy naukowcy uważają przepiórkę nowozelandzką i przepiórkę rudogardłą za ten sam gatunek, jednak ta pierwsza została opisana wcześniej.

Prowadzone są badania przez Massey University (Nowa Zelandia) nad odkrytą niedawno populacją przepiórki na wyspie Tiritiri Matangi. Pojawiły się głosy, że odkryto ocalałe osobniki przepiórki nowozelandzkiej, bowiem jest szansa, że przetrwały jakieś ptaki na izolowanej wyspie. Jest także możliwość, że odkryta przepiórka jest hybrydą koreke i przepiórki błotnej (która została introdukowana do Nowej Zelandii) jednak jest to mało prawdopodobne, gdyż oba te gatunki nie są ze sobą blisko spokrewnione[1].

[edytuj] Przypisy

  1. artykuł o przepiórce nowozelandzkiej w serwisie wildlifeextra.com (en)

[edytuj] Bobliografia

  • BiedLife International (2006). Coturnix novaezelandiae. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. Pobrano 26 listopada 2007. Baza danych zawiera uzasadnienie dlaczego gatunek jest wymarły (EX).
  • Holdaway, R. N. (1999) Introduced predators and avifaunal extinction in New Zealand. Pp. 189-238 in R. D. E. MacPhee, ed. Extinctions in near time: causes, contexts and consequences. New York: Plenum Press.
  • Knox, A. G. and Walters, M. P. (1994) Extinct and endangered birds in the collections of the Natural History Museum. Tring, U.K.: British Ornithologists' Club (British Ornithologists' Club Occasional Publications No. 1)
  • Marchant, S. and Higgins, P. J., eds (1993) Handbook of Australian, New Zealand and Antarctic birds, 2: raptors to lapwings. Melbourne: Oxford University Press.

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com